Menu
in

Benjamin Graham, de slimme belegger

Hoewel natuurkundige Sir Isaac Newton algemeen wordt beschouwd als de leidende autoriteit op het gebied van zwaartekracht en beweging, wordt econoom Benjamin Graham (1894-1976) geprezen als de toonaangevende goeroe van financiën en investeringen. Graham, bekend als “de vader van waardebeleggen”, blonk uit in het verdienen van geld op de aandelenmarkt zonder grote risico’s te nemen, het evalueren van bedrijven met chirurgische precisie.

De principes van veilig en succesvol beleggen blijven beleggers vandaag de dag beïnvloeden. 1

Graham’s begin

Na zijn afstuderen aan de Columbia University in 1914 ging Graham werken op Wall Street, waardoor hij de komende 15 jaar een aanzienlijk persoonlijk nestei kon kweken. Helaas verloor Graham het grootste deel van zijn geld in de beurscrash van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie.

Deze ervaringen leerden Graham lessen over hoe hij neerwaartse risico’s kon minimaliseren door te beleggen in bedrijven waarvan de aandelen ver onder de liquidatiewaarde van bedrijven werden verhandeld.

In eenvoudige bewoordingen was zijn doel om een waarde van één dollar te kopen voor $ 0,50. Om dit te doen, gebruikte hij marktpsychologie , het transformeren van marktangsten in zijn voordeel. Deze idealen inspireerden hem tot het schrijven van “Security Analysis” (gepubliceerd in 1934), waarin zijn methoden voor het analyseren van effecten werden beschreven. Arabisch cijfer

“Mr. Market” en veiligheidsmarge

Graham benadrukte het belang van het kijken naar de markt op dezelfde manier als je een zakenpartner zou kunnen overwegen die aanbiedt om je belang in een bedrijf uit te kopen of te verkopen.

Graham verwees naar deze fictieve persoon als “Mr. Market”, die soms prijzen voorstelde die logisch waren, en die op andere momenten prijzen voorstelde die buiten de waarde waren.  gezien de huidige economische realiteit.

Als beleggers hebben we de bevoegdheid om de aanbiedingen van Mr. Market op een bepaalde dag te accepteren of af te wijzen, waardoor we een voordeel hebben ten opzichte van degenen die zich te allen tijde verplicht voelen om te worden belegd, ongeacht de huidige waardering van de effecten.

Graham benadrukte ook het belang van het handhaven van een veiligheidsmarge, wat verwijst naar de praktijk van het kopen van een aandeel tegen een prijs die ver onder een conservatieve waardering van het bedrijf ligt. Dit zorgt voor een opwaartse winst, omdat de markt meestal uiteindelijk aandelen herschikt naar de reële waarde, terwijl het neerwaartse bescherming biedt in het geval dat een bedrijf wankelt of zijn deuren permanent sluit. Arabisch cijfer

The Intelligent Investor en Warren Buffett

Waarschijnlijk Graham’s beroemdste boek, “The Intelligent Investor” (1949), gaf verder praktisch advies aan de gewone belegger. De legendarische belegger Warren Buffett, beroemd als Grahams mentor, noemde deze titel ‘veruit het beste beleggingsboek ooit geschreven’. Na het lezen ervan op 19-jarige leeftijd schreef Buffett zich in aan de Columbia Business School om te studeren bij Graham, met wie hij een levenslange vriendschap ontwikkelde. Later werkte hij voor Graham bij zijn investeringsmaatschappij, de Graham-Newman Corporation.

Buffett ontwikkelde uiteindelijk zijn strategie, die verschilde van die van Graham doordat het het belang van de kwaliteit van een bedrijf benadrukte en de deugd predikte van het aanhouden van langetermijnaandelen. Toch zei Buffett dat niemand ooit geld verloor volgens de methoden van Graham. 3

De bottom line

Hoewel details over Graham’s specifieke investeringen niet direct beschikbaar zijn, heeft hij naar verluidt een jaarlijks rendement van ongeveer 20% geboekt gedurende zijn vele jaren van geldbeheer.

2 Zijn methode om aandelen met een laag risico te kopen met een hoog rendementspotentieel heeft hem tot een echte pionier op het gebied van financiële analyse gemaakt.

Graham speelde ook een belangrijke rol bij het opstellen van elementen van de Securities Act van 1933, wetgeving die bedrijven verplicht om financiële overzichten te verstrekken die worden gecontroleerd door onafhankelijke accountants.