Wat is de regel van Buffett
De “Buffett-regel” maakte deel uit van het voorgestelde belastingplan van president Barack Obama in 2011. Het was een fair share tax en werd vernoemd naar miljardair-belegger Warren Buffett die beroemd beweerde dat het verkeerd was om een lager belastingtarief te betalen dan zijn minister.
KEY POINTS
- De regel van Buffett stelde een minimumbelasting van 30% voor op mensen die meer dan $ 1 miljoen per jaar verdienen.
- Het maakte deel uit van het belastingvoorstel van president Barack Obama uit 2011.
- Het is vernoemd naar Warren Buffett, die kritiek had op een belastingstelsel dat hem in staat stelde een lager belastingtarief te betalen dan zijn secretaresse.
Begrijp de regel van Buffett
De buffetregel houdt in dat het belastingstelsel niet eerlijk is omdat het een hogere proportionele belastingdruk oplegt aan lonen dan aan beleggingsinkomsten.
De middenklasse draagt deze last omdat hun inkomen voornamelijk bestaat uit lonen die onderworpen zijn aan inkomstenbelastingen, loonbelastingen en andere federale belastingen, terwijl het inkomen van de hogere klasse voornamelijk bestaat uit beleggingsinkomsten belast tegen preferentiële tarieven van vermogenswinst. Hij wijt de belastingwetbias aan een oneerlijk belastingstelsel dat veel werknemers uit de middenklasse dwingt een groter percentage van hun inkomen aan belastingen te betalen dan de rijken. De buffetregel probeert het nadeel te verhelpen door miljonairs te verplichten ten minste 30% van hun post-charitatieve inkomsten aan belastingen te betalen.
De buffetregel inspireerde wetgeving die bekend staat als de “Paying a Fair Share Act”. Deze wetgeving werd voor het eerst geïntroduceerd en verworpen door het Congres in 2012. Soortgelijke wetgeving werd ingevoerd en in de daaropvolgende jaren verworpen.
Critics zeggen dat de Buffett-regel in feite een verhoging van het belastingtarief op vermogenswinsten is die een huiveringwekkend effect zou hebben op de bedrijfsgroei. Voorstanders van de Buffet Rule zeggen dat het de eerste stap is in het dichten van een fiscale maas in de wet met een zekere mate van fiscale onpartijdigheid.
Ze herinneren critici eraan dat belastingcodebias de rijksten helpt belastingen te ontwijken, zodat ze een gemiddeld federaal effectief belastingtarief betalen dat ver onder het maximale marginale belastingtarief ligt dat ze zouden moeten betalen. Ze geloven dat de buffetregel belastingvoordelen voor de middenklasse kan introduceren door ervoor te zorgen dat de rijken een deel van hun inkomen aan belastingen betalen dat gelijk is aan dat van de middenklasse.
