Chen : biografie, familie, salaris en vermogen

Chen Guangbiao

Leeftijd, Biografie en Wiki

Chen Guangbiao werd geboren op 1968-07- in Sihong County, Suqian, China, is een ondernemer, filantroop. Lees meer over chen Guangbiao’s biografie, leeftijd, lengte, fysieke kenmerken, zakelijke, familie- en carrière-upgrades. Ontdek hoe rijk hij is en hoe hij zijn geld uitgeeft.

Ook ontdekken hoe hij op 52-jarige leeftijd het grootste deel van zijn vermogen verdiende?

popular as	N/A
Werkgelegenheid	Ondernemer, filantroop
Leeftijd	52 jaar
Zee sterrenbeeld	Cancture
Born	1968-07-
Geboortedag	1968-07-
Geboorteplaats	Sihong County, Suqian, China
Nationaliteit	China

Chen Guangbiao Hoogte, gewicht en afmetingen

Op 52-jarige leeftijd is de hoogte van Chen Guangbiao op dit moment niet beschikbaar. We zullen Chen Guangbiao’s lengte, gewicht, lichaamsafmetingen, oogkleur, haarkleur, schoenen en jurk zo snel mogelijk bijwerken.

Fysische toestand
Hoogte	Niet beschikbaar
Gewicht	Niet beschikbaar
Body afmetingen	Niet beschikbaar
Eyeas kleur	Niet beschikbaar
Haarkleur	Niet beschikbaar

Wie is de vrouw van Chen Guangbiao?

Zijn vrouw is Zhang Ting

Familie
Ouders	Niet beschikbaar
Moglie	Zhang Ting
Brother	Niet beschikbaar
Kinderen	Chen Huanbao, Chen Huanjing

Chen Guangbiao Vermogen

Het vermogen groeide aanzienlijk in 2019-2020. Dus hoeveel is Chen Guangbiao waard op 52-jarige leeftijd? Chen Guangbiao’s bron van inkomsten komt voornamelijk voort uit het zijn van een succesvolle ondernemer.

Het komt uit China. We schatten chen Guangbiao’s vermogen, geld, salaris, inkomen en vermogen.

Net ratio in 2020	{“name”:”Net Worth”,”value”:”US$400 million (Forbes schatting)US$810 miljoen (Hurun schatting)”}
Sependium in 2019	In de buurt van een beoordeling
Net ratio in 2019	nieuwe beoordeling
Sependium in 2019	In de buurt van een beoordeling
Home	Niet beschikbaar
Automobili	Niet beschikbaar
Bron van inkomsten	Ondernemer

Tijdlijn

2016

In september 2016 publiceerde de Chinese onderzoekskrant Caixin een lange uiteenzetting over Chen, met interviews met verschillende bronnen die de door Chen aangegeven bedragen aan donaties betwistten.

2014

Chen’s visitekaartje werd benadrukt in een Quartz-artikel van januari 2014, waarin de kaart als “belachelijk” werd bestempeld. Het artikel bevat een afbeelding van de krant, waarop een foto van Chen vergezeld gaat van een lijst met koppen, waaronder: “China’s meest invloedrijke persoon”, “China’s morele leider”, “China’s meest eervolle top tien vrijwilliger” en “China’s meest charismatische filantroop”.

In januari 2014 kondigde Chen aan dat hij reconstructieve chirurgie zou financieren voor twee voormalige Falun Gong beoefenaars die zichzelf in 2001 in brand staken op het Tiannamenplein, omdat ze geloofden dat zelfverbranding hen een plaats in de hemel verzekerde. Falun Gong aanhangers hebben beweerd dat het incident in 2001 in scène werd gezet door de Chinese regering, omdat de organisatie tegen zelfbeschadiging is en beweren dat het een pro-communistische publiciteitsstunt was. Chen organiseerde een persconferentie, waarin hij 2 miljoen dollar van zijn eigen geld toezegde om zijn moeder en dochter Hao Huijun en Chen Guo te helpen. De procedure, die zal worden uitgevoerd in New York City, VS, zal naar verwachting meer dan zes maanden duren en Chen zei dat hij in die tijd ook de kosten van kost en inwoning zou dekken. De twee vrouwen gaven op een persconferentie toe dat het zelfverbrandingsincident “onze schuld” was.

Op 25 juni 2014 organiseerde Chen een evenement in samenwerking met tal van Amerikaanse liefdadigheidsinstellingen, waaronder de New York City Rescue Mission, in een central park restaurant in New York, VS, waar hij lunch kocht voor meer dan 200 daklozen die zich hadden geregistreerd voor het evenement. Geserveerd door vrijwillige obers die uniformen droegen die vergelijkbaar waren met die gedragen door Chinese soldaten in het verleden, luisterden de deelnemers naar Chen’s vocale interpretaties van “We Are the World” en een Chinees communistisch lied waarin Lei Feng werd geprezen, en goocheltrucs uitgevoerd door Chen werden ook getoond. Dakloze deelnemers werd aanvankelijk een contant bedrag van US $ 300 beloofd, dat het personeel van de missie als beloning bood voor het voltooien van training of “middelenmisbruik” -programma’s; het geld werd echter in plaats daarvan in een vast bedrag aan de missie gegeven, omdat het personeel van de missie vervolgens zijn bezorgdheid uitte over hoe het geld kon worden besteed. Volgens de Associated Press: “Ambtenaren drongen er bij Chen op aan om geen geld aan de groep te geven omdat velen worden behandeld voor verslavingen en het geld beter kan worden gebruikt voor hun programma’s.” Een Chinese anticommunistische partijgroep verzamelde zich buiten de locatie om te protesteren tegen het evenement.

Chen bezit meer dan 10 huizen in China, waaronder drie in Nanjing. Hij heeft een jongere overlevende broer, die een pension runt, en een zus, die conciërge is. Met betrekking tot zijn broers en zussen legde Chen in juni 2014 uit: “Ik heb ze geen geld gegeven omdat ze hun eigen geld verdienen. Ik betaal het collegegeld van hun kinderen.”

2013

Volgens zijn mislukte aanbod in de New York Times, toonde Chen in januari 2014 interesse in het sloopproject van de San Francisco-Oakland Bay Bridge, aangezien twee resterende contracten eind 2014 zullen worden geadverteerd. De totale waarde van de sloopcontracten is $ 240 miljoen, en Chen is geïnformeerd dat hij kan bieden op een contract als zijn bedrijf verzekerd is en een erkende aannemer wordt in Californië, Verenigde Staten (VS).

Op 30 december 2013 onthulde Chen zijn plan om de New York Times te kopen tijdens een ceremonie in Shenzhen, China. Zijn aankondiging veroorzaakte een sterke stijging van de aandelen van de Times Company, maar het leidde ook tot wijdverspreide kritiek en hoon. Een paar dagen later reisde Chen naar New York om de deal na te streven, maar het management van de New York Times wees zijn verzoek om een vergadering af. Arthur Sulzberger Jr., redacteur van de New York Times, zei in 2013 dat het bedrijf niet te koop staat.

2012

Chen is beschreven als een Chinese patriot. Op 31 augustus 2012 kocht hij een advertentie in de New York Times ter ondersteuning van de claim van China op de betwiste Diaoyu / Senkaku-eilanden. Volgens Chen was het doel van het publiceren van de advertentie om de vastberadenheid van Chinese ondernemers te tonen om de soevereine rechten van China te verdedigen.

Chen heeft de aandacht getrokken voor zijn reclame-oefeningen met betrekking tot milieubeleid. In december 2012, bedekt met een plaat hout en staal, liet Chen twee auto’s over hem heen gaan om te laten zien dat de wereld beter zou zijn zonder auto’s. De volgende maand, in januari 2013, deelde Chen blikjes frisse lucht uit in China om het bewustzijn van de luchtvervuilingsproblemen van het land te vergroten. Chen legde uit aan de media: “Als we de komende 10 jaar niet handelen, zullen onze nakomelingen zuurstofcilinders bij zich moeten dragen en altijd maskers moeten dragen.”

2011

Ook in januari 2011 gaf Chen enveloppen met geld aan mensen die hij identificeerde als “behoeftig” in de straten van Taiwan, tijdens een reis van een week, waarin hij om bijdragen vroeg en doneerde. Chen’s oefening wekte argwaan van Taiwanese functionarissen, evenals demonstranten die beweerden dat Chen’s motivatie gebaseerd was op communistische ideologie, in plaats van filantropie. Chen heeft ook krediet voor het uitdelen van een berg geld van $ 5 miljoen aan jonge ondernemers in China, maar de datum is onduidelijk en het evenement wordt zelden genoemd in media-artikelen over Chen. Een artikel in de Guardian van januari 2013 meldde dat Chen van plan was om in februari van hetzelfde jaar 1,5 miljoen yuan aan jonge Chinese ondernemers te geven.

Over Chen’s filantropie zei een socioloog aan de Tsinghua University in 2011: “Niet alleen lost het het probleem van armoede niet op. Integendeel, het kan passiviteit voeden. Ik denk niet dat Chen Guangbiao weet wie dit geld nodig heeft.” Chineestalige media bekritiseerden ook Chen’s filantropische activiteiten en beweringen na onderzoek van journalisten. In een rapport van New Express van april 2011 stond dat de ontvangers van de donatie waarmee ze contact hadden opgenomen niet het volledige beloofde bedrag hadden ontvangen, terwijl andere ontvangers eigenlijk niet bestonden. Na de aardbeving in Sichuan publiceerden de Southern Metropolitan Daily en southern People Weekly artikelen waarin stond dat veel van de donaties nooit werden voldaan.

2010

In februari 2010 gaf Chen opdracht tot de bouw van een muur gemaakt van 100 yuan biljetten, ter waarde van 15 miljoen yuan ($ 2,28 miljoen), wat een deel was van meer dan $ 19 miljoen in contanten en goederen geschonken door Chen en 90 andere ondernemers. Het volledige bedrag, inclusief de structuur van de muur, werd gedoneerd aan de armste gebieden van de Chinese provincies Guizhou, Sichuan en Yunnan. In januari 2011 was Chen verantwoordelijk voor het doneren van 13.000 parka’s aan mensen in drie regio’s van China, een oefening waarover hij ook aan de media rapporteerde.

Chinese journalisten meldden doodsbedreigingen te hebben ontvangen, waaronder foto’s van lijken die per e-mail waren verzonden, na de publicatie van onderzoeksartikelen over Chen. Volgens de Fast Company-publicatie, een Chinese overheidsrichtlijn, uitgegeven op 29 september 2010, verklaarde: “Alle kranten zijn verboden om negatief nieuws over Chen Guangbiao te melden.” Media-artikelen hebben aangetoond dat Chen populariteit heeft bereikt onder de bevolking van China en Taiwan, en in juni 2014 legde hij uit:

2008

Chen werd beroemd in China voor het persoonlijk redden van 13 mensen als onderdeel van een bredere betrokkenheid bij de reddingsactie na de aardbeving in Sichuan in 2008. Forbes Asia selecteerde hem als een van de top 48 filantropen in de regio Azië-Pacific in zowel 2008 als 2009. Chen verscheen in internationale krantenkoppen vanwege zijn spraakmakende, maar mislukte poging om de New York Times in januari 2014 te kopen. Chen staat ook bekend om zijn reclamestunts en gaf in een artikel in de Wall Street Journal van januari 2014 toe dat ze deel uitmaken van zijn persoon. Op nationaal niveau is zijn filantropie door verschillende nieuwsbronnen in twijfel getrokken.

Chen werd beroemd in China voor zijn bijdrage in de nasleep van de aardbeving in Sichuan in 2008. Hij arriveerde vroeg in het rampgebied en redde persoonlijk 13 overlevenden en vervoerde ongeveer 200 lichamen uit het wrak. Chen werd vergezeld door een reddingsteam, bestaande uit meer dan 100 collega’s, 60 graafmachines en takels, die hij had georganiseerd, en een artikel in de Washington Post in juni 2014 verklaarde dat hij geld had betaald aan de slachtoffers van de aardbeving.

Chen doneerde in 2008 $ 25 miljoen aan goede doelen, waarvan meer dan de helft naar hulpoperaties voor aardbevingen in Sichuan ging. Voor zijn inspanningen koos Forbes Asia hem als een van de top 48 filantropen in de regio Azië-Pacific, zowel in 2008 als in 2009. In maart 2011 herinnerde Chen de Fast Company-publicatie eraan: “Ik heb meer dan 200 lichamen vervoerd … het zat onder het bloed. Toen ik ze niet kon wiegen, sleepte ik ze mee. Toen ik ze niet kon dragen, tilde ik ze op. Tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds een rugprobleem. ”

2003

Chen was vervolgens betrokken bij een project om een gebouw te slopen in 2003 en nadat hij ontdekte dat hij het ijzer van het project kon doorverkopen, maakte hij een aanzienlijke financiële winst. Zijn succes met het project van 2003 leidde tot de oprichting van Jiangsu Huangpu Renewable Resources Co. Ltd., Chen’s particuliere recyclingbedrijf dat werkt met bouwafval. Chen legde in 2009 uit dat bouwmateriaal, zoals rode bakstenen en bouwstenen, kon worden geproduceerd met behulp van additieven. In oktober 2009 zei Beijing Review dat het bedrijf 4.000 mensen in dienst had, uitbreidde naar zeven andere locaties en een jaarlijkse omzet genereerde ter waarde van 13,3 miljard yuan ($ 1,95 miljard). In maart 2011 was het hoofdkantoor van het bedrijf gevestigd in de stad Nanjing.

1990

Chern’s eerste fortuin werd verkregen na zijn afstuderen aan de Nanjing University of Chinese Medicine in de jaren 90, toen hij zijn uitvinding patenteerde en verkocht: een “apparaat voor het onderzoeken en behandelen van ooracupunctuurpuntziekten met lage straling. Chen ontving het patent in 1994 en beweert dat het apparaat ziekten kan detecteren en het geslacht van een foetus kan bepalen; een van Cheng’s assistenten informeerde een journalist in 2011 echter dat Cheng de enige persoon is die in staat is om de machine te bedienen.

Jeremy Goldkorn beschreef Chen als “een clown wiens zogenaamde filantropie volledig lijkt te bestaan uit zelfpromotiestunts.” Chen is belachelijk gemaakt vanwege zijn liefde voor de schijnwerpers van de media, waarbij sommigen beweren dat zijn TCM-diagnostische machine die in de jaren 90 is uitgevonden, een oplichterij is.

1985

Chen begon zijn studie aan de Nanjing Chinese Medical University in 1985 en werkte na zijn afstuderen aan het aan de universiteit gelieerde No. 2 Hospital, de Jiangsu Academy of Social Sciences en vervolgens de Hongguang Medical Company in Nanjing. In 2003 schreef Chen zich in aan de business school van Nanjing University en behaalde in 2005 een MBA. Hij studeerde ook aan de Guanghua School of Management aan de Universiteit van Peking.

1968

In juli 1968, tijdens China’s “Grote Proletarische Culturele Revolutie”, werd Chen geboren in een boerenfamilie in Sihong County, in de Oost-Chinese provincie Jiangsu, waar de landbouwomstandigheden slecht waren. Zijn broer en zus stierven van de honger en op 10-jarige leeftijd begon Chen zijn familie te ondersteunen door water te verkopen in het plaatselijke dorp. Chen slaagde erin een dagelijkse winst van 0,3 yuan (US $ 0,04) te behalen, wat op dat moment gelijk was aan bijna de helft van het dagloon van een volwassene. Chen beweerde in een profiel uit 2009 voor de Beijing Review dat hij zijn eigen collegegeld had betaald, evenals bijdragen had geleverd om andere kinderen in zijn dorp te helpen, met het geld dat hij verdiende. Op 13-jarige leeftijd begon Chen met de verkoop van diepvriesproducten en begon vervolgens op 17-jarige leeftijd een “voedselbedrijf”.