Periode van crisis en instabiliteit.
Op alle kranten en het nieuws staat nu dit bittere “oordeel” dat blijkbaar onweerlegbaar is.
Italianen zijn gewend geraakt aan deze onzekerheid en besteden er misschien niet eens meer aandacht aan.
Er is echter wat “goed” nieuws, om de geest te verheffen, althans met het oog op Kerstmis.
Sterker nog, het lijkt erop dat de Italianen rijker zijn geworden dan de Britten.
De stijging van de euro ten opzichte van het pond sterling is inmiddels officieel en de oorzaken zijn vooral te herleiden in de duikeling van de Engelse munt en in de merkwaardige valutawisseling tussen de euro en het pond die werd bepaald en die gisteren zijn strorische minimum op 0,91855 noteerde.
Italië is dus de zesde macht op de planeet na de Verenigde Staten, Japan, Duitsland, China en Frankrijk, maar over dit “succes” hoeven we niet veel op te scheppen.
In feite, als we de redenen voor de Italiaanse klim beter analyseren, ontdekken we dat het een inhaalslag achteruit is, gezien het feit dat het in de productie juist Italië is om zich terug te trekken, terwijl het in de relatie tussen de twee valuta’s de Britten zijn die meer verliezen.
Niet geruststellend zijn ook de gegevens van het binnenlandse prijzenfront en die de Bel Paese naar de tiende plaats zien zakken, zelfs ingehaald door India, Rusland en Brazilië.
Kortom, een volledig zichtbare vooruitgang, het zal om deze reden zijn dat de Italianen het niet hebben opgemerkt.