Ik heb in de financiële sector gewerkt en ik kan je vertellen dat ik weet hoe moeilijk het is om te beleggen. Veel mensen zijn echter gepassioneerd over beleggen en de meesten besteden veel tijd aan onderzoek en analyse. Maar naar mijn mening, tenzij je een professional bent en betaald om het geld daadwerkelijk te beheren, kun je je tijd beter besteden aan andere taken.
In deze post zal ik de redenen opsommen waarom het zo moeilijk is om daadwerkelijk te slagen als amateurbelegger.
Het analyseren van aandelen is uiterst moeilijk – Een van de grootste verstoringen die Peter Lynch heeft gedaan met zijn boek “One Up on Wall Street” is dat hij velen van ons ervan heeft overtuigd dat beleggen gemakkelijk is. Koop gewoon aandelen van bedrijven die producten maken die je kent! Maar als je erover nadenkt, is het begrijpen van een bedrijf veel moeilijker dan dat.
U moet de boekhouding begrijpen, hoe inkomsten worden geteld, de verschillende FASB-regels voor de boekhouding van aandelenopties, pensioenverplichtingen en kapitaalstructuur.
Het analyseren van aandelen betekent niet alleen het bekijken en vergelijken van PE-ratio’s. U moet het bedrijfsmodel van een bedrijf echt begrijpen, de producten die ze verkopen, hun boekhouding. Neem bijvoorbeeld banken en creditcards. Zelfs professionals die bankaandelen kopen, begrepen niet helemaal wat kredietderivaten waren! Of hoe ze werden verantwoord! Als u JP Morgan Chase zou analyseren, zou u dan begrijpen wat er gaande was in hun handelsboeken, hun leningboeken, hun items buiten de balans, of zelfs hoe hun Chase-creditcards het deden? Bekijk alle onderzoeksrapporten over AIG voor hun verdwijning! Zelfs Warren Buffet voorzag niet hoeveel American Express zou lijden onder de crisis.
Andere markten begrijpen – Maar het analyseren van aandelen is gewoon niet genoeg. Om echt een idee te krijgen van hoe een bepaald aandeel of bedrijf het doet, moet u zich bewust zijn van wat andere marktdeelnemers denken en wat ze in de markt evalueren. Hier zijn enkele voorbeelden van andere markten waar een aandelenbelegger naar moet kijken.
Optiemarkt: Het is vaak nodig om na te gaan welke (vol) marktopties u verwacht en waar u aan denkt in termen van de toekomstige volatiliteit van het aandeel dat u zoekt.
Dit impliceert inzicht in de prijzen van de opties en hun betekenis.
Inzicht in de waardering van private equity – Een van de sleutels tot het begrijpen van de reserveprijs van het aandeel. Om dit te doen, moet u echt begrijpen hoe private equity-investeerders bedrijven waarderen en hoe ze hun analyse doen van wat de verkoop van activa en hefboomwerking kunnen hebben op potentiële waarde.
Inzicht in kapitaalstructuurarbitrage – Veel ervaren hedgefondsen gebruiken een handelsstrategie die “kapitaalstructuurarbitrage” wordt genoemd, waarbij ze long gaan op het aandeel en short op de schuld of vice versa. Ze creëren modellen om de evenwichtswaarden van zowel schuld als eigen vermogen te vinden, en ze doen arbitrageoperaties als ze uit hun hoofd handelen. Begrijpen hoe deze mensen naar de markten kijken, is ook nodig om te begrijpen wat er echt aan de hand is met het aandeel waarnaar u op zoek bent.
Inzicht in de waarde van schulden – Meestal is de plaats waar de schuld van een bedrijf wordt verhandeld een leidende indicator van hoe kapitaal zal worden verhandeld. Professionele beleggers, hedgefondsen en eigen handelsdesks kijken naar zowel schuld als aandelenwaarde. Het is ook belangrijk om het traject van de kredietwaardigheid van een bedrijf te begrijpen. Maar hoewel professionals altijd naar deze relaties kijken, zijn de meeste beleggers zich gewoon niet bewust van deze dingen. Professionals gebruiken ook credit default swap-niveaus als een gids voor hoe hun schuld wordt verhandeld. De meesten van ons hebben niet eens toegang tot deze gegevens.
Macro-economie vereist veel werk en studie – Afgezien van de hoeveelheid informatie die u moet bekijken voor een enkel aandeel, moet u zich ook bewust zijn van de macro-economische omgeving. Het is belangrijk om het monetaire beleid, valuta’s, enz. Te begrijpen. In feite begrijpen zelfs maar heel weinig professionele beleggers macro-economie, daarom waren ze zo betrokken bij piekolie in 2007 en 2008 en het einde van de banken in 2008. Veel beleggers waarderen het om in “waardevallen” te trappen en bleven verdubbelen op de bankaandelen die ze bezitten.
Maar het echt begrijpen van economie is een extreem moeilijk iets als je het onderwerp niet hebt bestudeerd. Simpelweg vertrouwen op consensusvoorspellingen zal het niet redden. Geen enkele econoom voorspelde immers de volgende ineenstorting van het financiële systeem in 2008. En het is niet alleen het voorspellen van de bbp-groei dat je moet begrijpen, maar ook het kennen en begrijpen van wereldwijde centrale banken en monetair beleid.
Assetallocatie is geen vast en vergeten ding – Na het schrijven van al het bovenstaande, zouden velen zeggen: “Hé, je hebt gelijk, en daarom beleggen we in indexfondsen of maken we een eenvoudige basis assetallocatie en we zijn op tijd. En dit is waar, de meesten van ons zouden gewoon in indexfondsen moeten beleggen. Dat is het makkelijke deel. Het moeilijke deel is om te beslissen wat uw assetallocatie moet zijn. Hoeveel van uw assetallocatie moet zijn in aandelen versus obligaties, internationale aandelen versus binnenlandse aandelen, binnenlandse versus internationale obligaties. Hoeveel grondstoffen moeten er in uw portefeuille zitten? Hoeveel contant geld moet je meenemen? Hoeveel alternatieve bronnen moet je hebben? Hoe vaak moet je je portemonnee herbalanceren?
Mensen zoals universitaire schenkingsfondsen huren enorm personeel in om deze functie uit te voeren. En zelfs dan hebben ze hun slechte jaren.
Laatste gedachten – Beleggen is een heel moeilijke klus. Maar boeken als Peter Lynch’s “Beating the Street” en vele anderen geven de indruk dat het gemakkelijk is. Het is toch niet eenvoudig om met geld (dat van jou of dat van anderen) om te gaan. Veel mensen besteden echt te veel tijd aan hun beleggingen of portefeuille. Maar de waarheid is dat de bestede tijd meestal nutteloos is. Alleen mensen die professionele beleggers zijn, moeten al hun tijd op de financiële markten doorbrengen. En als ik zeg professionele beleggers, bedoel ik mensen zoals geldmanagers, hedgefondsmanagers, enz. U kunt net zoveel tijd als een succesvolle manager op de “markten” doorbrengen, maar de hedgefondsmanager zal waarschijnlijk veel meer veelvouden verdienen dan u en kan dat doen! Nogmaals, een succesvol fonds is afhankelijk van de grotere hoeveelheid geld die door beleggers in het fonds wordt geïnvesteerd. Dit is hoe geldmanagers hun geld verdienen. Ze ontwikkelen een goed trackrecord en investeerders geven hen meer geld om te beheren en meer te verdienen aan commissies. Maar gewone mensen kunnen een “gelukkig nieuwjaar” hebben en niemand zal je iets geven om te investeren! Dus wat u echt rijker maakt, is hoeveel u verdient en hoeveel u bespaart en niet echt de prestaties van uw portefeuille! Richt je op het verdienen van meer geld met je carrière in plaats van de extra 1% uit je portemonnee na te jagen.
Dit was een interessante gastpost van Mr. Credit Card. Hoewel ik (Drugged Investor) het misschien niet helemaal eens ben met zijn standpunt, is het een gebruikelijker idee om beleggingsprofessionals aandelenselectie voor u te laten uitvoeren via actief beheerde fondsen.
Lezers, wat denken jullie? Vindt u dat investeringen moeten worden overgelaten aan professionals? Is het niet zo dat zelfs “professionals” op de lange termijn zelden passieve indexering verslaan?
