Bond funds vs. bond ETF’s: een overzicht
Bond-fondsen en obligatie-ETF’s of op de beurs verhandelde fondsen beleggen beide in een mandje obligaties of schuldinstrumenten. Obligatiefondsen of beleggingsfondsen bevatten een beleggerskapitaalpool waaronder de fondsbeheerder kapitaal toewijst aan verschillende effecten. Een obligatie-ETF volgt een obligatie-index met als doel indexrendementen te matchen onderliggend.
Bond-fondsen en obligatie-ETF’s delen verschillende kenmerken, waaronder diversificatie door portefeuilles die talrijke obligaties bevatten. Zowel fondsen als ETF’s hebben minder minimaal vereiste beleggingen die nodig zouden zijn om hetzelfde niveau van diversificatie te bereiken door individuele obligaties in portefeuilleconstructie te kopen.
Voordat we obligatiefondsen en obligatie-ETF’s vergelijken, is het de moeite waard om even te bekijken waarom beleggers obligaties kopen. De meeste beleggers plaatsen obligaties in een portefeuille om inkomsten te genereren. Een obligatie is een schuldinstrument dat meestal een rente betaalt, elk jaar een couponrente genoemd voor de obligatiehouder.
Hoewel het kopen en verkopen van obligaties om winst te genereren uit prijsschommelingen een haalbare strategie is, beleggen de meeste beleggers erin voor rentebetalingen.
Beleggers kopen ook obligaties om risicogerelateerde redenen, omdat ze hun geld willen opslaan in een minder volatiele belegging dan aandelen. Volatiliteit is de mate waarin de prijs van een effect in de loop van de tijd fluctueert.
Both obligatiefondsen en obligatie-ETF’s kunnen dividenden uitkeren, wat contante betalingen zijn door bedrijven om in hun effecten te beleggen.
Beide soorten fondsen bieden een breed scala aan beleggingskeuzes, variërend van hoogwaardige staatsobligaties tot bedrijfsobligaties van lage kwaliteit en alles daartussenin.
Both-fondsen en ETF’s kunnen ook worden gekocht en verkocht via een effectenrekening in ruil voor een kleine vergoeding per transactie. Ondanks deze overeenkomsten hebben obligatiefondsen en obligatie-ETF’s unieke en ongedeelde kenmerken.
KEY POINTS
- Obligatiefondsen en obligatie-ETF’s of op de beurs verhandelde fondsen beleggen beide in een mandje obligaties of schuldinstrumenten.
- Obligatiefondsen of beleggingsfondsen bevatten een pool van beleggerskapitaal waarmee het fonds actief wordt beheerd en waaronder kapitaal wordt toegewezen aan verschillende effecten.
- Obligatie-ETF’s volgen een obligatie-index die is ontworpen om overeen te komen met het rendement van de onderliggende index en hebben doorgaans lagere kosten dan beleggingsfondsen.
Bond Funds
Mutuele fondsen beleggen al vele jaren in obligaties. Enkele van de oudste gebalanceerde fondsen, waaronder allocaties in zowel aandelen als obligaties, dateren uit de late jaren 20.
Als gevolg hiervan biedt een groot aantal bestaande obligatiefondsen een aanzienlijke verscheidenheid aan beleggingsopties.
Deze omvatten zowel indexfondsen , die verschillende benchmarks proberen te volgen en geen moeite doen om beter te presteren dan dergelijke benchmarks, als actief beheerde fondsen, die hun benchmarks proberen te verslaan .
Actief beheerde fondsen hebben ook kredietanalisten in dienst om onderzoek te doen naar de kredietkwaliteit van obligaties die het fonds koopt om het risico op het kopen van obligaties die in gebreke kunnen blijven te minimaliseren . Wanbetaling treedt op wanneer de emittent van de obligatie niet in staat is om rentebetalingen te doen of het oorspronkelijk geïnvesteerde bedrag terug te betalen als gevolg van Elke obligatie krijgt een kredietkwaliteitsrating toegekend door ratingbureaus die de financiële levensvatbaarheid van de uitgevende instelling en de waarschijnlijkheid van wanbetaling beoordelen.
Bond-fondsen zijn beschikbaar in twee verschillende structuren: open-end fondsen en closed-end fondsen.
Open-end fondsen kunnen rechtstreeks bij fondsaanbieders worden gekocht, wat betekent dat u ze niet hoeft te kopen via een effectenrekening. Als ze rechtstreeks worden gekocht, kunnen de makelaarskosten worden vermeden. Evenzo kunnen Obligatiefondsen kunnen worden doorverkocht aan het fondsbedrijf dat de aandelen heeft uitgegeven, waardoor ze zeer liquide zijn of gemakkelijk kunnen worden gekocht en verkocht.
Daarnaast worden open-end fondsen eenmaal per dag geprijsd en verhandeld, nadat de markt is gesloten en de intrinsieke waarde (NAV) van elk fonds is bepaald.De handelsprijs is een directe weerspiegeling van de NAV, die is gebaseerd op de waarde van de obligaties in de portefeuille.
Open-ended fondsen handelen niet voor een premie of korting, waardoor het gemakkelijk en voorspelbaar is om nauwkeurig te bepalen hoeveel de aandelen van een fonds zullen genereren als ze worden verkocht.
Een obligatie die tegen een premie wordt verkocht, heeft een marktprijs die hoger is dan de oorspronkelijke nominale waarde, terwijl een korting is wanneer een obligatie wordt verhandeld tegen een prijs die lager is dan de nominale waarde.
In het bijzonder brengen sommige obligatiefondsen een extra vergoeding in rekening als ze worden verkocht vóór een bepaalde vereiste minimale aanhoudperiode (vaak 90 dagen), omdat het fondsbedrijf de kosten in verband met frequente handel wil minimaliseren.
Bond-fondsen maken hun onderliggende effecten niet dagelijks bekend. Zij geven over het algemeen op halfjaarlijkse basis posities vrij, waarbij sommige fondsen maandelijks rapporteren. Het gebrek aan transparantie maakt het voor beleggers moeilijk om op een bepaald moment de precieze samenstelling van hun portefeuilles te bepalen.
bond ETF’s
Bond ETF’s zijn een nieuwkomer op de markt voor beleggingsfondsen, waarbij iShares in 2002 de eerste obligatie-ETF lanceerde. De meeste van deze aanbiedingen zijn bedoeld om verschillende obligatie-indices te volgen, hoewel er ook een groeiend aantal actief beheerde producten beschikbaar is.
ETF’s hebben vaak lagere kosten dan tegenpartijen van beleggingsfondsen, waardoor ze mogelijk de meest aantrekkelijke keuze zijn voor sommige beleggers op gelijke voorwaarden.
Bond ETF’s werken net als closed-end fondsen, in die zin dat ze worden gekocht via een effectenrekening in plaats van rechtstreeks van een fondsbedrijf. Evenzo, wanneer een belegger wil verkopen, moeten ETF’s op de open markt worden verhandeld, wat betekent dat u een koper moet vinden omdat het fondsbedrijf de aandelen niet zal kopen zoals het zou doen voor open-end beleggingsfondsen.
Zoals aandelen handelen ETF’s de klok rond. Aandelenkoersen kunnen van tijd tot moment variëren en kunnen in de loop van de handel sterk variëren. De extremen van prijsschommelingen werden waargenomen tijdens marktanomalieën , zoals de zogenaamde Flash Crash van 2010. Aandelen kunnen ook worden verhandeld tegen een premie of korting op de onderliggende intrinsieke waarde van holdings.
Hoewel significante waardeafwijkingen relatief zeldzaam zijn, zijn ze niet onmogelijk. Afwijkingen kunnen in tijden van crisis bijzonder zorgwekkend zijn, bijvoorbeeld als een groot aantal beleggers obligaties probeert te verkopen. In dergelijke gevallen kan de prijs van een ETF een korting op de NAV weerspiegelen omdat de ETF-aanbieder er niet zeker van is dat bestaande deelnemingen tegen hun intrinsieke waarde kunnen worden verkocht. aangegeven actueel.
Bond ETF’s hebben geen minimale aanhoudperiode vereist, wat betekent dat er geen boete is voor snelle verkoop na het doen van een aankoop. Ze kunnen ook op marge worden gekocht en short worden verkocht, wat aanzienlijk meer flexibiliteit biedt op het gebied van handel dan open-end beleggingsfondsen. Marge omvat het lenen van geld of effecten van een makelaar om te beleggen. Bovendien maken obligatie-ETF’s, in tegenstelling tot beleggingsfondsen, hun onderliggende posities dagelijks bekend, waardoor beleggers volledige transparantie krijgen.
Zowel obligatiefondsen als
obligatie-ETF’s hebben overeenkomsten, de posities binnen de fondsen en hun kosten die aan beleggers in rekening worden gebracht, kunnen variëren.
Bond fonds of obligatie ETF?
De beslissing om een obligatiefonds of obligatie-ETF te kopen hangt meestal af van de beleggingsdoelstelling van de belegger. Als u actief beheer wilt , bieden obligatiefondsen meer keuzes. Als u van plan bent om vaak te kopen en verkopen, zijn obligatie-ETF’s een goede keuze. Voor langetermijnbeleggers , Obligatie beleggingsfondsen en obligatie-ETF’s kunnen aan uw behoeften voldoen, maar het is het beste om uw onderzoek te doen naar de posities in elk fonds.
Als transparantie belangrijk is, kunt u met obligatie-ETF’s op elk gewenst moment posities in het fonds zien. Als u zich echter zorgen maakt over het niet kunnen verkopen van uw ETF-belegging vanwege een gebrek aan kopers op de markt, kan een obligatiefonds een betere keuze zijn, omdat u uw posities kunt terugverkopen aan de emittent van het fonds.
Als bij de meeste beleggingsbeslissingen is het belangrijk om uw onderzoek te doen, met uw makelaar of financieel adviseur te praten.
