Mexico is een klassiek voorbeeld van een bilaterale economie. Terwijl de ene kant schittert met een bruto binnenlands product van een biljoen dollar , wordt de andere in duisternis gedompeld met meer dan 50% van de bevolking die onder de armoedegrens leeft . Mexico heeft de op een na hoogste mate van sociaaleconomische ongelijkheid tussen de 34 lidstaten van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling . Het World Economic Forum zegt over Mexico: “de armste 10% van de inkomensgroep heeft 1,36% van de middelen van het land, terwijl de top 10% bijna 36% heeft.”
Het land is erin geslaagd om vooruitgang te boeken ondanks armoede, corruptie, inkomensongelijkheid en de aanwezigheid van een grote informele economische sector.
Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF ) bestaat een informele economische sector uit “geld verdienende activiteiten, zowel legaal als illegaal, ten bedrage van biljoenen dollars per jaar die ‘uit de boeken’ plaatsvinden. uit de ogen van de belastingdienst en statistici van de regering .” De Wereldbank classificeert Mexico als een “upper-middle-income” natie. Mexico’s $ 1.283 biljoen bruto binnenlands product (BBP) maakt het de vijftiende grootste economie ter wereld in termen van nominaal bruto binnenlands product, Mexico is de op een elfde plaats in latijns-Amerika na Brazilië en is ook een olie-exporterende partij.
De onderstaande grafiek van de Wereldbank toont de jaarlijkse procentuele groei van het BBP tegen marktprijzen op basis van de constante lokale valuta.
Zoals u kunt zien in de bovenstaande grafiek met de jaarlijkse bbp-groei in Mexico van 1980 tot 2014, heeft de Mexicaanse economie in de loop der jaren veel uitdagingen overwonnen. In 2009 heeft het bbp een enorme negatieve daling ondergaan. Dit werd gesynchroniseerd met de financiële crisis van 2008-2009 die bijna alle wereldeconomieën trof.
Mexico heeft zich hersteld en heeft sinds 2010 een positieve groei laten zien. De bescheiden groei van de afgelopen twee jaar (respectievelijk 1,4% en 2,1% in 2013 en 2014) toont echter aan dat de economie voor enkele uitdagingen staat. De belangrijkste daarvan is het einde van de zogenaamde grondstoffensupercyclus, de periode van eind jaren 90 tot de financiële crisis van 2008 . De meeste grondstoffen kenden een dubbelcijferige jaarlijkse reële prijsgroei, gevoed door de groeiende vraag uit Brazilië, Rusland, India en China (soms aangeduid als de BRIC-economieën ), de Verenigde Staten en Oost-Europa.
Indice dei contenuti:
Samenstelling van het BBP
De samenstelling van het bruto binnenlands product is grofweg onderverdeeld in de primaire sector (landbouw), de secundaire sector (industrie) en de tertiaire sector (diensten). Volgens gegevens van de Wereldbank over 2014 was de landbouw goed voor 3,5% van het bbp, terwijl industrie en diensten goed waren voor respectievelijk 33,8% en 62,7% van het bbp.
Landbouw een klein deel van het BBP
Landbouw, die bosbouw, visserij, jacht, veeteelt en teelt omvat, draagt slechts 3,5% bij aan het BBP van Mexico. Het aandeel is de afgelopen 15 jaar onder de 4% gebleven.De landbouw, of de primaire sector, speelt echter indirect een cruciale rol voor de Mexicaanse economie.De primaire sector heeft bijgedragen tot de versterking van de handelsbetrekkingen met de Verenigde Staten, armoede verlichten en banen scheppen. Landbouw biedt werkgelegenheid aan ongeveer 14% van de beroepsbevolking van het land. Op het platteland zou echter meer dan de helft van de bevolking betrokken kunnen zijn bij landbouwactiviteiten. De Mexicaanse landbouwsector kan in twee delen worden verdeeld: 1) zelfvoorzienende landbouw die afhankelijk is van ongeschoolde arbeiders op het platteland en 2) zeer concurrerende exportgerichte landbouw. Terwijl geëxporteerde landbouwbedrijven hebben bijgedragen aan de verhoging van het inkomen en de levensstandaard van sommige werknemers, hebben zij ook de inkomensongelijkheid onder landarbeiders vergroot. De onderstaande grafiek van de Wereldbank toont de bijdrage van de landbouwsector sinds 1980 aan het bruto binnenlands product van Mexico.
Mexico heeft een gevarieerde topografie met verschillende klimaten en geografische kenmerken. Dit helpt bij de productie van een grote verscheidenheid aan landbouwproducten. Mexico produceert meer dan 300 verschillende soorten landbouwproducten volgens gegevens van SAGARPA (Mexicaans secretariaat voor landbouw, veeteelt, plattelandsontwikkeling, visserij en voedsel).
Het productie- en consumptiepatroon van Mexico benadrukt de afhankelijkheid van het land van voedselimport. De landbouwexport mag dan in de loop der jaren aanzienlijk zijn toegenomen, maar de invoer is nog meer toegenomen. Mexico importeert 10% meer voedsel dan het exporteert. In de loop der jaren is de export van dranken toegenomen, groenten en fruit, terwijl de invoer van maïs, tarwe, vlees en olie ook is toegenomen. Volgens de Amerikaanse Foreign Agricultural Service (UNDA), “Onder de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) hebben Mexico en de Verenigde Staten alle tarieven en kwantitatieve beperkingen op landbouwproducten geëlimineerd.” Dit verhoogde het volume van de handel in landbouwproducten tussen de twee landen aanzienlijk. Mexico is de derde bestemming voor Mexico is ook de op een na grootste bron van landbouwimport in de Verenigde Staten: de Verenigde Staten ontvangen 80% van de Mexicaanse landbouwexport .
Industrie
De industriële sector, waaronder productie, mijnbouw, olie en gas, droeg 28-38% bij aan het BBP van Mexico. De cijfers schommelden de afgelopen 35 jaar rond hetzelfde percentage. Van 2000 tot 2014 was de industrie goed voor gemiddeld ongeveer 35% van het BBP van Mexico. Momenteel biedt de industrie werk aan ongeveer een kwart van de beroepsbevolking van het land. De onderstaande grafiek toont de bijdrage van de industrie industrieel sinds 1980 aan het bruto binnenlands product van Mexico op basis van gegevens van de Wereldbank.
De bekendste en meest ontwikkelde industrieën in Mexico zijn de automobiel-, elektronica- en olie-industrie. Hoewel het voornamelijk als assemblagefabrikant fungeert, is de auto-industrie de afgelopen jaren overgestapt op het uitvoeren van onafhankelijk onderzoek en ontwikkeling . Enkele van de meest bekende autofabrikanten zoals General Motors Co (GM ), Ford Motor Co ( F ), Chrysler Group LLC, BMW AG, Toyota Motor Corp (TM ), Mercedes Benz (dochteronderneming van Daimler AG ), Honda Motor LTD ( HMC ) en de Volkswagen Group zijn begonnen in Mexico.
Mexico heeft ook de olie om deze auto’s aan te drijven. Volgens een rapport van de Congressional Reserve Service van juli 2015 is Mexico ’s werelds tiende grootste olieproducent en bezit het ongeveer 11,1 miljard vaten oliereserves – de achttiende grootste ter wereld. Mexico zou ook de achtste grootste krappe oliebron ter wereld kunnen hebben, ongeveer nog eens 13 miljard vaten. Met deze reserves heeft Mexico het potentieel om de decennialange daling van de olieproductie een halt toe te roepen.” Het staatsbedrijf Petroleos Mexicanos (PEMEX) was als enige verantwoordelijk voor de exploratie, exploratie en verkoop van olie in Mexico. Inefficiënte infrastructuur, corruptie en bureaucratie zijn echter genoemd als redenen voor de slechte prestaties van PEMEX in de afgelopen jaren. Dit bracht Mexico ertoe om De sector heeft voor het eerst in 80 jaar buitenlandse exploitanten via een veiling aangetrokken om particuliere investeringen aan te moedigen en zijn olie- en gasproductie nieuw leven in te blazen. Goedkopere energie zal de totale industrie en productie in Mexico helpen door de inputkosten te verlagen.
De elektronica-industrie is ook enorm gegroeid, vooral met het PCIEAT-initiatief (Program for the Electronics and High Technology Industry Competitiveness) van de Mexicaanse overheid. Het doel is om van Mexico de grootste exporteur van elektronische producten te maken. Naast de productie is mijnbouw ook een belangrijk onderdeel van de industriële activiteit en draagt het bij aan 5-8% van het BBP van het land. Mexico heeft de grootste reserves van zilver in de wereld en is rijk aan andere natuurlijke hulpbronnen zoals goud, zink en koper.
In de productie heeft Mexico het voordeel van een hoge arbeidsproductiviteit en vrijhandelsovereenkomsten met meerdere landen. Stijgende lonen in China maken Mexico ook een aantrekkelijkere bestemming voor productie. En aardgasprijzen (gekoppeld aan de Verenigde Staten) helpen het land zijn productie te verhogen. De productie draagt momenteel 18% bij aan het BBP van het land. (Gerelateerde lezing, zie De redenen voor de Mexicaans-Amerikaanse olieruil
.)
Service sector
Door de twintigste eeuw transformeerde Mexico zich van een agrarische economie naar een industriële economie. In de jaren 60 stond de productie centraal en was de groeimotor geworden. De dienstensector begon echter langzaam een belangrijkere rol te spelen en is nu een dominante kracht voor de Mexicaanse economie geworden. De dienstensector, of tertiaire sector, biedt werk aan 61% van de beroepsbevolking van het land en draagt een aanzienlijke 63% bij aan het BBP. De onderstaande grafiek toont de bijdrage van de dienstensector sinds 1980 aan het bruto binnenlands product van Mexico op basis van gegevens van de Wereldbank.
De financiële dienst is een van de belangrijkste componenten van de Mexicaanse dienstensector en heeft de meeste buitenlandse investeringen aangetrokken. De financiële sector in Mexico is bijvoorbeeld grotendeels in buitenlandse handen. Banamex maakt bijvoorbeeld deel uit van Citigroup Inc. ( C ), Bancomer is een onderdeel van de Spaanse BBVA, SERFIN maakt deel uit van Santander, canada’s Scotiabank is eigenaar van Inverlat en Bital opereert als onderdeel van HSBC (HSBC). Volgens International Banker, “Van de 45 banken die momenteel actief zijn in de particuliere sector, bezitten de twee grootste instellingen – Banamex en Bancomer – 38% van de totale activa van de industrie; terwijl de top vijf een aanzienlijke 72 procent bezit.” Afgezien van financiële diensten is toerisme een ander belangrijk segment van de dienstensector. Mexico heeft enorme mogelijkheden voor zijn toeristische sector met 31 sites op de UNESCO-lijst van cultureel of natuurlijk werelderfgoed. (Gerelateerde lezing, zie Hoeveel geld heb je nodig om met pensioen te gaan in Mexico? )
De bottom line
Mexico heeft grotendeels geprofiteerd van zijn internationale vrijhandelsverdragen, met name de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA). Het verdrag creëerde niet alleen de grootste vrijhandelszone ter wereld, maar legde ook de basis voor de groei en welvaart van de Verenigde Staten, Mexico en Canada. Sinds de invoering in 1994 zijn de economieën van de VS en Mexico in toenemende mate geïntegreerd met sterke handels- en toeleveringsketens. Vandaag de dag heeft Mexico een grote, gediversifieerde en sterke economie met zijn oliesector, geldovermakingen uit de Verenigde Staten, export , landbouw, mijnbouw, Toerisme en industriële activiteit spelen de belangrijkste rol in de groei. Het land lijdt echter ook onder problemen zoals corruptie , een enorme informele economie, drugskartels en inkomensongelijkheid die moeten worden aangepakt om duurzame groei te garanderen . (Zie voor gerelateerde lezing ” 4 economische uitdagingen waarmee Mexico in 2019 wordt geconfronteerd “)
