De restinkomensmethode is een unieke en relatief eenvoudigere manier om de intrinsieke waarde van bedrijven in te schatten. Wat het uniek maakt, is de factor die “restinkomen” wordt genoemd.
Ik ben een grote fan van het evalueren van bedrijven met behulp van de discounted cash flow (DCF) methode.
Omdat? Want als het nauwkeurig wordt gedaan, kan de berekende intrinsieke waarde zeer nauwkeurig zijn. Maar het probleem is dat het gebruik ervan sterk verweven is met de financiële bekwaamheid van analisten.
Als de analist bekwaam is, zal de berekende intrinsieke waarde van DCF dichter bij de “echte waarde” liggen. Maar als de analist niet zo bekwaam is, kan de intrinsieke waarde heel ver van de realiteit liggen.
Ook schat ik graag de intrinsieke waarde van bedrijven met behulp van de Net Current Asset Valuation Method (NCAVPS).
Deze methode heeft ook een beperking. Hoewel het gemakkelijker te berekenen is, maar het is een zeer strikte methode.
De waarde die met NCAVPS wordt berekend, is dus vaak aan een overdreven lagere kant. Het is als onmogelijk om goede bedrijven te vinden die handelen op NCAVPS-prijsniveaus.
Waarom ik de restinkomensmethode leuk vind, is omdat het een goed compromis is tussen het gecompliceerde maar nauwkeurige DCF-model en een eenvoudig maar strikt NCPVPS-model.
[Verifiëren: Intrinsieke waarde schatten in EXCEL].
Resterend inkomenswaarderingsmodel?
Het residuele inkomenswaarderingsmodel kan de intrinsieke waarde van een bedrijf berekenen. Het doet dit door aan de boekwaarde de “contante waarde (PV)” toe te voegen van alle resterende inkomsten die door het bedrijf gedurende zijn levensduur zullen worden gegenereerd (zie hier).
Hoewel berekeningen in de restinkomensmethode op het eerste gezicht ingewikkeld lijken, is het eenvoudig. Het is eenvoudig omdat de meeste gegevens die in het model worden gebruikt, rechtstreeks uit de financiële rapporten van het bedrijf zijn gehaald.
De analist hoeft sinds zijn einde niet veel voor lief te nemen.
In principe zijn er vijf (5) stappen die een analist moet volgen bij het bestuderen van de intrinsieke waarde van bedrijven met behulp van het residuele inkomensmodel:
Processen
- Verwachte rendementen: Voordat u kunt beginnen met het intrinsieke waardeschattingsproces, moet u op de juiste manier beginnen. Dit kunnen we doen door onze prestatieverwachtingen te optimaliseren. We zullen zien hoe dit kan.
- Kosten van eigen vermogen: Het schatten van de juiste rendementswaarden zal ons leiden tot de ‘kosten van eigen vermogen’. Het is een van de belangrijkste ingrediënten van restinkomsten. Het begrijpen van het concept van kosten van eigen vermogen is belangrijk.
- Resterend inkomen : het is essentieel om het concept van resterend inkomen te begrijpen. Wat moeten we weten? Wat is restinkomen? Hoe belangrijk is het voor beleggers? Hoe kan het analisten helpen de intrinsieke waarde in te schatten?
- Intrinsieke waarde : Zodra we alle voorgaande drie stappen hebben gevolgd, is het berekenen van de intrinsieke waarde eenvoudig. Maar wat in deze stap belangrijk is, is om alle restinkomsten die in stap 3 zijn berekend, om te zetten in hun contante waarde.
- Prijs vergelijken: Het vergelijken van de geschatte intrinsieke waarde met de huidige prijs geeft een idee of aandelen overgewaardeerd of ondergewaardeerd zijn. Waarom is een onderwaarderingscontrole nodig? Omdat ondergewaardeerde aandelen een sterkere neiging hebben tot toekomstige koersstijging.
We zullen nu meer zien over elk van de vorige 5 stappen in meer detail. Dit zal u uiteindelijk helpen om de bovenstaande 5 stappen moeiteloos uit te voeren.
Indice dei contenuti:
Stap 1: Verwachte rendementen
Voordat u een waarde van de verwachte toekomstige rendementen van een aandeel aanneemt, is het het beste om enkele feitelijke controles uit te voeren. Hoe doe je dat? Op twee manieren:
- Prestaties uit het verleden: Kijk eerst eens naar de historische prestaties van aandelen in de afgelopen jaren. Dit kan worden gedaan door hun prijsgroeimodel en dividendbetalingen te beheersen. Prijsgroei, plus de aldus berekende dividendwinst, geeft een “totaalrendement”. Stel dat een titel een totaalrendement van 10% per jaar heeft opgeleverd op een manier consistent in de afgelopen jaren, kan het in de komende jaren hetzelfde herhalen.
- Dubbelchecken: dit kan met behulp van een financiële formule. Deze formule kan het verwachte rendement schatten op basis van een risicopremie die een aandeel moet produceren voor zijn beleggers. Waarom onderstreep ik het woord ‘moeten’? Om dit te begrijpen moeten we eerst iets weten over de risicopremie.
Financiële formule en risicopremie
Stel, je hebt 10.000 roepies in je spaargeld. U bent geïnteresseerd in het investeren van dit geld. Heb je twee opties om dit te doen? Ten eerste in een risicovrije schuldenregeling. Ten tweede in een risicovol aandelenschema. De schuldregeling levert lage rendementen op en de aandelenrendementen zijn hoog.
Hoe de beslissing tussen de twee opties te rechtvaardigen? Het moet worden gerechtvaardigd op basis van het rendementspotentieel van de twee opties.
Voor schuldregelingen worden rendementen gepubliceerd door de emittent (bijv. bank FD, obligaties, enz.). Maar in aandelen (aandelen, beleggingsfondsen, enz.) worden potentiële rendementen niet aangegeven. Het moet door de investeerders zelf worden ingeschat.
Hoe schat je het rendement op kapitaal in? Gebruik de bovenstaande formule. Dit is een belangrijke formule die alle beleggers moeten onthouden. Omdat? Omdat het niet alleen een formule is, kan het ook werken als een beleggingsfilosofie.
Laten we teruggaan naar ons voorbeeld van Rs.10.000 (schuld versus eigen vermogen) om het concept te begrijpen.
Stel dat een op schulden gebaseerde investering een jaarlijks rendement van 8% kan genereren en dat het eigen vermogen een jaarlijks rendement van 15% kan opleveren. Omdat probabilistische aandelenrendementen zo hoog zijn ten opzichte van schulden, zal de meerderheid voor aandelenbeleggingen gaan. Maar hoe weet je of het redelijk is om een rendement van 15% van dat kapitaal te verwachten? Dit kan worden bevestigd met behulp van de volgende formule:
- Risicovrije rente = 7,5% pa
- Voorraad Beta = 1,2
- Verwachte prestaties van de Nifty500 index: 13,8%
[ P.Opmerking: De bovenstaande formule kan worden gebruikt om de verwachte rendementen van een aandeel te schatten. Maar het is ook essentieel om te weten dat, om het berekende rendement te behalen, het ook belangrijk is om kapitaal te kopen tegen ondergewaardeerde prijsniveaus (onder de intrinsieke waarde). Experts laten het dus niet bij dit niveau. Ze gaan verder van stap #1 naar stap #5 om te bevestigen of het aandeel echt in staat is om het verwachte rendement te genereren of niet]
Step #2 Kosten van equity concept
Om zaken te doen, heeft het bedrijf kapitaal nodig. Er kunnen twee vormen van kapitaal zijn: eigen vermogen en schuld. Het bedrijf gebruikt kapitaal om activa te kopen. Activa kunnen vast en van actuele aard zijn. Deze goederen helpen op hun beurt het bedrijf goederen en diensten te produceren, waardoor winst wordt gemaakt (bruto / nettowinst).
Een deel van de nettowinst (PAT) wordt aan aandeelhouders uitgekeerd als “dividend” (cash). Een deel van de PAT wordt door het bedrijf ingehouden als ‘ingehouden winst’. Dividenden zijn onmiddellijke rendementen voor aandeelhouders, terwijl ingehouden winsten in de loop van de tijd kapitaalgroei zullen produceren / zouden moeten produceren.
Stel dat de aandelen van een bedrijf 1,4% als dividendrendement opleveren en ook een 1-jarige koersstijging van 10% per jaar laten zien. In dit geval bedragen de werkelijke kapitaalkosten 11,4% (1,4% + 10%). We kunnen “effectieve kapitaalkosten” ook “effectief rendement” van aandeelhouders noemen.
Goede bedrijven proberen er altijd voor te zorgen dat “werkelijke rendementen” altijd hoger zijn dan “verwachte rendementen”. Welke terugkeer is gepland? Het is gebaseerd op de financiële formule Er = Rf + Beta x (Rm-Rf) – kijk hier.
In het algemeen kunnen we zeggen dat de kosten van het eigen vermogen een vergoeding zijn die aandeelhouders van het bedrijf verwachten voor de aankoop en het onderhoud van hun aandelen.
Als het bedrijf gedurende langere perioden geen gegarandeerde verwachte rendementen garandeert, zullen aandeelhouders aandelen gaan verkopen. Dit zal de koers van het aandeel verder doen dalen. In dit geval wordt het bedrijf bedreigd met een vijandige overname.
Dus, hoewel de kapitaalkosten geen verplichting zijn voor het bedrijf (in tegenstelling tot het betalen van rente op schulden), maar goede bedrijven nemen het serieus (meer dan de schuldverplichting).
Voorbeeld: Kosten van eigen vermogen
Stel dat de aandelenbasis (aandelen) van een bedrijf rs.10.000 Crore is. Aandeelhouders en potentiële investeerders van het bedrijf verwachten een rendement van 15% per jaar. In dit geval zijn de kosten van het eigen vermogen voor het bedrijf RS.1.500 Crore (zie onderstaande berekening):
Step # 3 Concept van restinkomen
Experts zijn van mening dat bij het evalueren van een bedrijf het gebruik van restinkomsten waardevoller is dan nettowinst (PAT). Omdat? Omdat het het restinkomen is dat echt een symbool is van het “inkomen van de eigenaar” (zoals vrije kasstroom in het geval van DCF-waardering).
Om dit te begrijpen, wil ik een hypothetisch verhaal vertellen. Stel dat u Rs.100 beschikbaar heeft voor investeringen (om 100% van het kapitaal van een bedrijf te kopen). Je hebt twee opties voor je: bedrijf A en bedrijf B. Beide bedrijven tonen Rs.12 als nettowinst (PAT). Hoe gaat u de beslissing over de “aankoop” nemen?
- Bedrijf A : Stel dat u zich in een staalproductiebedrijf bevindt, zoals (JSW, Tata Steel, JSPL enz.). Dit zijn kapitaalintensieve activiteiten en hebben ook te maken met stevige concurrentie van elkaar en ook van goedkopere Chinese import. Dus om zijn aandeelhouders tevreden te houden, moet het meer kapitaal in het bedrijf herinvesteren. Dus, op Rs.12 PAT, moet ten minste Rs.8 worden geherinvesteerd om de verwachtingen van de aandeelhouders te waarborgen. Verdienende eigenaren = Rs.4 (12-8). Rendement op investering = 4% (4/100).
- Bedrijf B: Dit bedrijf is actief in de kolenmijnindustrie als (Coal India). Ze hebben bijna een monopoliebedrijf in India en opereren daarom met hoge marges. Om aandeelhouders tevreden te houden, hoeven eigenaren dus minder moeite te doen. Dus, op Rs.12 PAT, kan alleen Rs.4 worden geherinvesteerd om de verwachtingen van de aandeelhouders te waarborgen. Verdienende eigenaren = Rs.8 (12-4). Rendement op investering = 8% (8/100).
Je kunt dus zien dat hoewel beide bedrijven A en B dezelfde PAT hebben, maar inherent bedrijf B winstgevender is voor zijn eigenaren. Hoe hebben we dit gekwantificeerd? Controle over het restinkomen van de eigenaar.
In het geval van onderneming A en B bedroeg het restinkomen respectievelijk Rs.4 en Rs.8. Voor dezelfde investeringskosten (Rs.100) is onderneming B dus winstgevender als investeringsoptie.
Voorbeeld: Resterend inkomen
Stel dat de nettowinst (PAT) van een bedrijf Rs.1.000 Crore is. De berekende kosten van het eigen vermogen zijn Rs.1.500 cores. In dit geval is uw restinkomen zoals hieronder weergegeven:
Dit is een voorbeeld van een bedrijf dat een gezonde nettowinst van Rs.1.000 crore heeft gerapporteerd, maar een negatief restinkomen laat zien. De intrinsieke waarde van dergelijke bedrijven wordt aanzienlijk verminderd.
Stap 4 Intrinsieke waarde
Wat we tot nu toe hebben gedaan van stap 1 tot stap 3, is een manier vinden om het resterende inkomen van een bedrijf te schatten. Met behulp van deze 3 stappen moeten we het “restinkomen” voor een bepaald jaar berekenen. Maar om het restinkomen nauwkeurig in te schatten, is het raadzaam om het restinkomensmodel van de afgelopen 10 jaar te bestuderen.
Hieronder ziet u de schermafbeelding van mijn werkblad voor voorraadanalyse. Wat hier zichtbaar is, is het resterende inkomenspatroon van een Indiase voorraad. U kunt zien dat hoewel het aandeel consequent positieve nettowinstcijfers (PAT) heeft geboekt, maar het resterende inkomen meestal negatief is.
Zodra we het resterend inkomenspatroon van de
laatste 10 jaar kennen, kunnen we proberen het restinkomen van het bedrijf voor de resterende jaren (in de toekomst) te schatten. Hoe doe je dat? Dit kan worden gedaan door de contante waarde te berekenen van al het resterende inkomen dat het in de komende tijd zal produceren.
Zodra deze waarden bekend zijn, is het noodzakelijk om ze correct bij te werken om hun contante waarde te berekenen . U kunt ook mijn werkblad voorraadanalyse gebruiken om deze berekeningen automatisch uit te voeren.
Opmerking: U kunt ook in detail de schatting van de “contante waarde” leren door dit artikel te lezen. Het legt in detail uit hoe de contante waarde van alle toekomstige vrije kasstromen van een bedrijf kan worden geschat. Dezelfde analogie kan worden gebruikt om de contante waarde van alle toekomstige restinkomsten te berekenen.
Zodra de “contante waarde van
het resterend inkomen” bekend is, kunnen we de volgende formule gebruiken om de intrinsieke waarde van de aandelen te berekenen.
Step #5 Vergelijk: Prijs met intrinsieke waarde en veiligheidsmarge
Prijsvergelijking is een belangrijke stap omdat het fungeert als een uiteindelijke controller.
Geen enkele schatting van de intrinsieke waarde is onfeilbaar. Omdat? Omdat de schatting van de intrinsieke waarde wordt gemaakt op basis van aannames van wat er in de toekomst zal gebeuren. Hoe maken we deze aannames? Terugblik. Maar vaak kan het verleden de toekomst niet garanderen.
De toepassing van de veiligheidsmarge op de geschatte intrinsieke waarde is dus essentieel. Voor mij is een adequate veiligheidsmarge (MOS) geen moeilijk getal (zoals een derde regel). Het beste is om MOS van bedrijf tot bedrijf anders toe te passen.
Als ik te maken heb met bewezen bedrijven zoals ONGC, GAIL, HDFC Bank, Pidilite, Cummins, Siemens, TCS, HUL etc., kan ik zelfs met een kleinere veiligheidsmarge doorgaan. Bekijk een lijst met blue chip-aandelen.
Een onbekende samenleving zou ook een hogere veiligheidsfactor vereisen. Welk bedrijf is onbekend? Dat bedrijf waar we minder van weten. Wat moeten we weten over een bedrijf? Voordat u aandelen koopt, moet u de kennis kennen van zijn producten, diensten, bedrijfsmodel, kasstromen, prestaties van de afgelopen jaren, kwaliteit van het management, enz.
Daarnaast zou ik ook graag zien dat de kwaliteit van het restinkomen zo berekend wordt. Een haperende nettowinst (PAT) maakt de berekende waarde minder betrouwbaar. Daarom zal een hogere veiligheidsmarge nodig zijn.
Methode voor de beperking van het resterend inkomen
Over het algemeen levert de met deze methode berekende intrinsieke waarde een hoger aantal op voor kapitaalintensieve bedrijven. Omdat? Vanwege de factor “boekwaarde” in de intrinsieke waardeformule. Zelfs als het restinkomen nul is, wordt een bedrijf nog steeds gewaardeerd tegen de boekwaarde.
Voor grote bedrijven die al een grote activabasis hebben, is de boekwaarde vaak een hoog aantal. Dit confronteert uiteindelijk een hoog aantal met intrinsieke waarde.
Maar stel dat dit bedrijf de afgelopen 2 of 3 jaar negatieve winsten is gaan maken. Deze negatieve getallen beginnen misschien niet zo snel (dominant) in de intrinsieke waarde te weerspiegelen. Er is een mogelijkheid dat de belegger kan landen door dit aandeel te kopen en vervolgens, in de daaropvolgende jaren, de verbranding van de beslissing kan voelen.
Wat is dan de oplossing? Het is altijd beter om NCAVPS, DCF-model etc. te volgen. Samen met de restinkomensmethode om de intrinsieke waarde van een bedrijf te beoordelen.
