Laat ik eerst zeggen dat ik er geen probleem mee heb om zuinig te leven. Mijn vrouw en ik geven niet veel uit. Ik draag meestal geen dure kleding. Ik heb een duur horloge (dat ik ironisch genoeg zelden draag).
Ik ga niet vaak winkelen en vind het ook niet leuk om te winkelen.
Onze auto’s zijn niets bijzonders. Wij bezitten een Honda Odyssey uit 2007 en een Hyundai Genesis uit 2010. Het boek dat ik zojuist heb besproken, “Stop Acting Rich”, zegt dat de populairste auto onder miljonairs de Toyota Avalon is. Ervan uitgaande dat de auto kan stoppen, is dat de auto die we probeerden te kopen.
In veel opzichten passen we ons aan het profiel van “The Millionaire Next Door” van Thomas Stanley aan. Ik vind het geweldig dat Thomas het leven van een gemiddelde miljonair beschrijft en hem onderscheidt van de sprankelende rijken. Vorig jaar hebben we meer dan 30% van het netto-inkomen (voor belastingen) bespaard.
Ik vermoed dat het publiek dat mijn blog leest minstens 15% van hun netto-inkomen per jaar bespaart.
Als u dat niet bent, moet u dat op zijn minst doen om een fatsoenlijk pensioen te garanderen. Uit het onderzoek dat ik heb gedaan, als je 30% van je netto-inkomen bespaart, ben je redelijk goed om te gaan. Natuurlijk hangt het samen met je netto inkomen. Voor de meeste mensen is het gemakkelijker om 30% te besparen op een netto-inkomen van $ 250.000 dan op een netto-inkomen van $ 50.000 per jaar.
Hoeveel is te veel?
Als het gaat om sparen, bestaat er dan zoiets als te zuinig zijn? Is het mogelijk om te veel per jaar te sparen? Op welk moment spaar je te veel? Een manier waarop ik het heb gezien, is dat sparen een einddoel voor ogen moet hebben. Wat is het doel van sparen?
Het heeft immers geen zin om de rijkste man op de begraafplaats te zijn.
Als je doodgaat, kun je het niet meenemen. Ik zeg niet dat je geen geld moet nalaten aan je kinderen, familieleden en je favoriete liefdadigheidsinstelling. Maar zou het niet beter zijn om, zolang je leeft, een deel van je geld aan deze mensen te geven?
Helaas weet je nooit echt wanneer je aantal hoog is. Vandaag kunt u worden aangereden door de spreekwoordelijke bus als u de weg oversteekt, en uw spaargeld zal waardeloos zijn.
Moeten we niet plannen voor morgen, want in de meeste gevallen zal morgen ooit zijn? Bovendien, moeten we niet ook leven voor vandaag – het hier en nu?
Dit is iets waar ik al vele jaren mee worstel en tot de conclusie ben gekomen, zoals de meeste dingen in het leven, gaat het om balans. Ik moet opslaan en specifieke doelen stellen, maar ook niet bang zijn als ik specifieke doelen bereik om wat materiële dingen te kopen.
Beloon jezelf
We hebben spaardoelen gesteld voor enkele van de materiële dingen die we in ons leven zouden willen hebben. Als je hard werkt en offers brengt, moet je dan uiteindelijk niet beloond worden? We doen dit niet om indruk te maken op onze buren of vrienden. We doen het voor onszelf.
Ik heb bijvoorbeeld altijd al een mooie grootbeeld-tv willen voor de mediaruimte in onze kelder. In 2009 stelde ik me ten doel hoeveel inkomsten we moesten verdienen en hoeveel we moesten sparen voor het jaar. We behaalden beide punten en beloonden onszelf door de tv te kopen.
De tv was niet goedkoop en kwam binnen op $ 5.000. Had ik het geld kunnen nemen en het in plaats daarvan kunnen sparen? Had ik het geld kunnen beleggen in aandelen, obligaties of bedrijven? Natuurlijk, ja, maar hoeveel wil ik opoffering in mijn leven?
Het klassieke gezegde, “Je kunt het niet meenemen”, is iets dat altijd moet worden overwogen. We hebben onze jaarlijkse doelen bereikt en onszelf beloond in het proces. In Het nieuwste boek van Thomas Stanley “Stop Acting Rich and Start Living Like a Real Millionaire” (dat ik onlangs heb besproken) stelt hij:
Ik suggereer niet dat men leeft als een vrek; af en toe een guilty pleasure is volkomen acceptabel. Als je hard werkt en daardoor bespaart, moet je van tijd tot tijd genieten van een geschenk. Het probleem is dat mensen elke dag van de guilty pleasure zijn gaan genieten met uitsluiting van het werken voor een financieel onafhankelijke toekomst.
Mijn aanbeveling is paradoxaal: plan voor morgen, maar leef voor vandaag. Je weet nooit wanneer je aantal hoog is. Dit geldt niet alleen voor geld, maar voor elk aspect van je leven.
Lezers, wat vinden jullie ervan zuinig te zijn? Is het mogelijk om te veel te sparen?