Trust Indenture Act van 1939

Wat is de Trust Indenture Act van 1939?

De Trust Indenture Act (TIA) van 1939 is een wet die de verkoop van obligatie-uitgiften ter waarde van meer dan $ 5 miljoen verbiedt zonder een formele schriftelijke overeenkomst (een indenture). Zowel de emittent van de obligatie als de obligatiehouder moeten de indenture ondertekenen en moeten de details van de obligatie-uitgifte volledig bekendmaken. De TIA vereist ook dat een trustee wordt aangesteld voor alle obligatie-uitgiften, zodat de rechten van obligatiehouders niet in het gedrang komen.

Inzicht voor de Trust Indenture Act

Congress heeft de Trust Indenture Act van 1939 aangenomen om obligatiebeleggers te beschermen. Verbiedt de verkoop van schuldbewijzen bij een openbare aanbieding, tenzij deze zijn uitgegeven onder een gekwalificeerde indenture. De Securities and Exchange Commission (SEC) beheert de TIA.   De Trust Indenture Act werd geïntroduceerd als een wijziging van de Securities Act van 1933 om indenture trustees proactiever te maken in hun rol. Het legt hen rechtstreeks verplichtingen op, zoals rapportagevereisten.  De Trust Indenture Act was bedoeld om tekortkomingen in het trustschapssysteem aan te pakken. Fiduciaire passieve acties blokkeerden bijvoorbeeld de collectieve actie van obligatiehouders vóór TIA. Individuele obligatiehouders konden theoretisch een actie afdwingen, maar vaak alleen als ze andere obligatiehouders konden identificeren die met hen zouden handelen.   Collectieve actie was vaak onpraktisch gezien de brede distributie Geografie van alle obligatiehouders van een emissie. Met de akte zijn trustees verplicht om een lijst van beleggers beschikbaar te stellen, zodat ze met elkaar kunnen communiceren. 

Rechten toegekend aan obligatiehouders

De TIA van 1939 verleende beleggers meer substantiële rechten, waaronder het recht voor een individuele obligatiehouder om onafhankelijke juridische stappen te ondernemen om betaling te ontvangen. De TIA vereist dat de trustee veronderstelde vrij te zijn van belangenconflicten waarbij de emittent betrokken was.  De trustee moet de houders van effecten ook halfjaarlijks relevante informatie verstrekken. Indien een emittent van obligaties insolvent wordt , kan de aangewezen trustee het recht hebben beslag te leggen op de activa van de emittent van de obligatie. De trustee kan de activa vervolgens verkopen om de beleggingen van de obligatiehouders terug te vorderen.  

KEY POINTS

• De Trust Indenture Act (TIA) van 1939 is een wet die de verkoop van obligatie-uitgiften ter waarde van meer dan $ 5 miljoen verbiedt zonder een formele schriftelijke overeenkomst (een indenture).
• Een trustovereenkomst is een contract dat wordt aangegaan door een emittent van obligaties en een onafhankelijke trustee om de belangen van obligatiehouders te beschermen.
• De Trust Indenture Act was bedoeld om tekortkomingen in het trustschapssysteem aan te pakken.
• De Securities and Exchange Commission (SEC) beheert de TIA.

Vereisten voor emittenten van obligaties

Debt-emittenten moeten de voorwaarden bekendmaken waaronder een effect wordt uitgegeven op grond van een formele schriftelijke overeenkomst die bekend staat als een trustcontract. Een trustovereenkomst is een contract  dat is aangegaan door een emittent van obligaties en een onafhankelijke trustee om de belangen van obligatiehouders te beschermen. De SEC moet dit document goedkeuren.   De identiteit van de trust benadrukt de voorwaarden waaraan de emittent, kredietverstrekker en trustee zich tijdens de looptijd van de verplichting moeten houden. Eventuele beschermende of beperkende convenanten, zoals callbepalingen , moeten in het contract worden opgenomen. 

Uitzettingen

Zekerheden die niet zijn gereguleerd onder de Securities Act van 1933 zijn vrijgesteld van de Trust Indenture Act van 1939. Gemeentelijke obligaties zijn bijvoorbeeld vrijgesteld van de TIA. Effectenregistratievereisten zijn niet van toepassing op obligaties die zijn uitgegeven tijdens een reorganisatie of herkapitalisatie van een bedrijf.  Volgens de SEC is voor het verhogen van de rente op uitstaande converteerbare obligaties om conversies te ontmoedigen niet eens effectenregistratie vereist.Obligaties van gereorganiseerde bedrijven en converteerbare obligaties met verhoogde rentetarieven blijven echter onder de bepalingen van de Trust Indenture Act vallen.