Het landschap van stablecoins verandert snel, vooral door recente regulatoire ontwikkelingen in de Verenigde Staten en Europa. Deze digitale valuta, die zijn ontworpen om een stabiele waarde te behouden, staan onder vergrootglas. Autoriteiten streven naar kaders die hun betrouwbaarheid en veiligheid waarborgen.
Wat zijn de verschillen in benadering tussen deze twee regio’s en wat betekent dit voor de deelnemers op de markt?
Afwijkende regelgevingskaders
In de Verenigde Staten weerspiegelt de recente goedkeuring van de GENIUS Act een liberalere benadering van het beheer van stablecoins. Met deze nieuwe wetgeving mogen uitgevers tot 100% van hun reserves investeren in kortlopende staatsobligaties. Michael S. Barr, een vooraanstaand lid van de Federal Reserve Board, heeft zijn bezorgdheid geuit over deze aanpak.
Hij wijst op de mogelijke marktschommelingen die de stabiliteit van deze activa kunnen ondermijnen. Barr benadrukt dat stablecoins te allen tijde een 1:1-conversie naar Amerikaanse dollars moeten garanderen, zelfs in tijden van financiële druk.
Zorgen over de kwaliteit van reserves
Een van de belangrijkste bezwaren van Barr is dat het Amerikaanse model, dat sterk leunt op kortlopende obligaties, mogelijk niet stevig genoeg is om marktdruk te weerstaan. Hij wijst erop dat als de waarde van deze obligaties tijdens een financiële crisis zou dalen, emittenten van stablecoins in de problemen kunnen komen.
Dit scenario onderstreept de cruciale noodzaak om reserves van hoge kwaliteit te behouden, zodat liquiditeit en stabiliteit gewaarborgd zijn.
Europese regelgeving: een voorzichtige benadering
In tegenstelling tot andere regio’s hanteert Europa met de MiCA (Markets in Crypto-Assets) regelgeving een meer conservatieve houding. Dit houdt in dat stablecoin-uitgevers minimaal 60% van hun reserves in contanten bij banken moeten aanhouden. Tot 40% mag worden geïnvesteerd in een breder scala van activa, waaronder kortlopende obligaties.
Deze vereiste is bedoeld om de veiligheid en liquiditeit van stablecoins te vergroten, waardoor het risico op een plotselinge waardeverlies in woelige marktomstandigheden wordt verminderd.
De rol van contanten en obligaties
De voorkeur voor contanten in Europa komt voort uit de wens naar onmiddellijke beschikbaarheid en stabiliteit. Door ervoor te zorgen dat een aanzienlijk deel van de reserves liquide is, streeft het MiCA-kader ernaar consumenten en investeerders te beschermen tegen mogelijke depegging-incidenten.
Daarentegen vertrouwen Amerikaanse uitgevers, zoals Circle, op obligatie-investeringen om inkomsten te genereren, aangezien traditionele bankrekeningen doorgaans minimale rendementen bieden.
Uitdagingen voor stablecoin-uitgevers
Het recente incident waarin Circle’s USDC de waarde verloor ten opzichte van de dollar, biedt belangrijke lessen. Deze crisis werd veroorzaakt door de bijna-falende Silicon Valley Bank, die een aanzienlijk deel van de reserves van USDC beheerde. Na deze gebeurtenis paste Circle zijn strategie aan.
De focus ligt nu meer op een samenstelling van reserves die sterker leunt op obligaties en terugkoopovereenkomsten, beheerd door fondsen zoals BlackRock.
Deze verschuiving roept vragen op over de toereikendheid van de onderpandstructuur van veelgebruikte stablecoins. Nu de markt zich ontwikkelt en de handelsvolumes toenemen, wordt het steeds belangrijker hoe deze digitale valuta’s stabiel kunnen blijven onder verschillende omstandigheden. Dit vormt een groeiende zorg voor zowel toezichthouders als uitgevers.
Toekomstige overwegingen voor stablecoin-regulering
Terwijl zowel de VS als Europa de complexiteit van stablecoin-regulering verkennen, is het duidelijk dat er een balans moet worden gevonden tussen het stimuleren van innovatie en het waarborgen van financiële stabiliteit. De uitdaging ligt in het adresseren van de uiteenlopende belangen van verschillende belanghebbenden, van overheidsinstanties tot stablecoin-uitgevers en traditionele banken. Effectieve wetgeving moet rekening houden met de unieke kenmerken van stablecoins en hun rol in het bredere financiële ecosysteem.
Het voortdurende debat over stablecoin-regulering is van cruciaal belang voor de toekomst van digitale valuta. Door te leren van de ervaringen in beide regio’s kunnen beleidsmakers kaders ontwikkelen die consumenten beschermen en tegelijkertijd de groei van deze opkomende sector stimuleren.