Een beleggingsfonds is een professioneel beheerd bedrijf dat geld van veel beleggers verzamelt en belegt in effecten zoals aandelen, obligaties en kortlopende schuld-, aandelen- of obligatiefondsen en geldmarktfondsen.
Beleggingsfondsen zijn een goede investering voor beleggers die hun portefeuille willen diversifiëren.
In plaats van alles op één bedrijf of sector in te zetten, belegt een beleggingsfonds in verschillende aandelen om te proberen het portefeuillerisico te minimaliseren.
De term wordt meestal gebruikt in de VS, Canada en India, terwijl vergelijkbare structuren over de hele wereld de SICAV in Europa en de open-end beleggingsonderneming in het VK omvatten.
Waarin verschillen beleggingsfondsen van portefeuillebeheersystemen?
Hoewel zowel beleggingsfondsen als portefeuillebeheerdiensten (PMS) beleggers in staat stellen om in aandelen en obligaties te beleggen door hun geld te beleggen in een gezamenlijk beleggingsvehikel dat wordt beheerd door professionele fondsbeheerders, zijn beide twee verschillende beleggingsopties die verschillende doelen dienen en bedoeld zijn voor twee verschillende soorten beleggers.
Iedereen kan beleggen in een beleggingsfonds met een minimum van INR 500/-p.m., maar PMS-regelingen vereisen een minimuminvesteringsbedrag van INR 25 lakh omdat het voornamelijk vermogensbeheerproducten zijn die gericht zijn op HNI’s. Beleggingsfondsen worden zwaar gereguleerd door SEBI, terwijl PMS-schema’s geen strikte openbaarmakingsregels hebben. Bovendien zijn PMS-producten ontworpen voor gevorderde beleggers die de risico’s kunnen begrijpen, aangezien PMS-fondsen kunnen beleggen in effecten die mogelijk niet gemakkelijk verhandelbaar zijn op de markt.
Beleggingsfondsen beleggen in liquide effecten. Beleggingsfondsen zijn minder risicovol dan PMS-regelingen vanwege hun goed gespreide portefeuille. PMS-fondsen hebben meestal een geconcentreerde portefeuille van 20-30 aandelen. Daarom zijn de prestaties van het fonds volledig afhankelijk van het vermogen van het fonds om aandelen op te nemen.
LDC’s hebben een hoge in- en uitstapbelasting, afgezien van een hoge fondsbeheervergoeding. Beleggingsfondsen hebben geen instapbelasting en kunnen een kleine exit-belasting hebben.
Beleggingsfondsen zijn geschikt voor retailbeleggers, terwijl mol’s niet bedoeld zijn voor retailbeleggers.