Absolute frequentie is een statistische term die het aantal keren beschrijft dat een bepaalde gegevens of waarde tijdens een test of reeks tests verschijnt. In wezen is absolute frequentie een eenvoudige telling van het aantal keren dat een waarde wordt waargenomen.
Absolute frequentie wordt meestal uitgedrukt als een geheel getal en wordt beschouwd als een zeer basaal niveau van statistische analyse.
Begrijpelijke absolute frequentie
Absolute frequentie is vaak een onderdeel van de basisgegevensverzameling. Als je bijvoorbeeld 10 vrienden vraagt of blauw hun favoriete kleur is en drie zeggen ja en zeven zeggen nee, dan heb je genoeg informatie om de absolute frequentie te bepalen: de absolute frequentie van “ja” is gelijk aan drie en die van “nee” is gelijk aan zeven.
Het aantal bewaakte waarden neemt vaak toe met de steekproefomvang of het testbereik. Als u bijvoorbeeld 100 mensen vraagt of hun favoriete kleur blauw is, zal de absolute frequentie waarschijnlijk toenemen. Er is echter geen extra complexiteit bij het bewaken van het aantal keren dat een bepaalde waarde voorkomt.
Absolute frequentie wordt gebruikt in sommige gegevensvisualisaties. Zo wordt de absolute frequentie van enquêtereacties vaak weergegeven in een grafiek om een licht verteerbaar beeld te geven van de meeste antwoorden op een bepaalde vraag.
Absolute frequentie kan worden gebruikt om gegevens weer te geven die het meest voorkomen in een studie of studie, maar wordt meestal niet gebruikt als de primaire statistische meting.
KEY POINTS
- Absolute frequentie is een eenvoudige telling van hoe vaak een bepaalde respons of waarde optreedt in de loop van het onderzoek.
- Hoewel absolute frequentie een zeer basale vorm van statistische analyse is, kan het worden gebruikt als input voor meer geavanceerde statistische analyse, zoals relatieve frequentie.
- De absolute frequentie wordt vaak weergegeven als een grafiek om een visuele weergave te geven van waar de meeste gebeurtenissen zijn gegroepeerd.
De “absolute frequentie” wordt soms “- rauw tellen” genoemd en soms eenvoudigweg “frequentie” genoemd.
Absolute frequentie vs. relatieve frequentie
Absolute frequentie kan het uitgangspunt zijn voor een meer genuanceerde statistische analyse. De relatieve frequentie wordt bijvoorbeeld afgeleid van de absolute frequentie. Wanneer de absolute frequentie van de waarden voor de hele test wordt gecontroleerd, kan de absolute frequentie voor een bepaalde waarde vervolgens worden gedeeld door het totale aantal waarden voor die variabele tijdens de test om de relatieve frequentie te verkrijgen. De relatieve frequentie is wat we bereiken We rapporteren vaker, of het nu gaat om het winstpercentage van ons favoriete sportteam of het percentage fondsbeheerders dat de markt verslaat.
In tegenstelling tot absolute frequentie wordt relatieve frequentie meestal uitgedrukt als een percentage of breuk in plaats van een geheel getal.
Soms, wanneer de relatieve frequenties erg klein zijn, worden ze gegeven in termen van “per duizend”, “per miljoen”, enz., Zoals in het totale aantal misdaden in een stad per duizend mensen. Dergelijke aanpassingen worden “per hoofd van de bevolking” genoemd.
Absolute frequentie voorbeeld
Beeld een boekhoudkundige conferentie die gegevens wil verzamelen over alcoholgebruiksgewoonten in het beroep.
De congresorganisator vraagt aan een zaal van 50 accountants hoeveel glazen wijn ze de afgelopen week hebben gedronken. Nadat elk van de 50 accountants zijn antwoord heeft gegeven, wordt het ingevoerd in een tabel met de absolute frequenties.
Aantal
| alcoholische dranken | per
|---|
week | Aantal dranken per week | Antwoorden |
|---|
0 | 11 | |
| 1 0 |
| 2 | 2 |
| 3 | 4 |
| 4 8 | |
| 5 | 13 |
| 6+ | 12 |
Voorbeeldtabel met absolute respons
Er zijn enkele observaties die u kunt maken uit de tabel die de absolute frequentie laat zien: meer accountants drinken een bepaalde hoeveelheid alcohol dan alcohol.
De meest waardevolle observaties die uit deze dataset kunnen worden gemaakt, vereisen echter meer analyse. Zo drinkt 50% van alle accountants op de conferentie vijf of meer drankjes per week.
Hoe dan ook, als statistisch onderzoek laat deze enquête veel te wensen over. Ten eerste is er geen andere demografische informatie dan het beroep van de respondenten. Het geslacht van de respondenten wordt niet bekendgemaakt. Dit is belangrijk, aangezien er verschillende gezondheidsrichtlijnen zijn voor alcoholgebruik op basis van geslacht. We kennen ook niet de sterkte, of alcohol per volume (ABV), van een bepaalde gerapporteerde drank. Net als absolute frequentie is onze steekproef slechts het begin van een echte analyse van alcoholgebruik binnen het accountantsberoep.
