Stem af op elk financieel medianetwerk en u zult zeker horen over fondsbeheerders en beleggingsstrategen die over alfa praten. Maar wat is alfa en waarom heeft iedereen het erover? Het heeft zeker geen relatie met alfahonden.
Alfa in beleggingen
Rendementen op de financiële markten kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën.
Eerst is er alfa, wat het onderwerp van dit artikel is, en dan is er bèta. Hier is een korte seculiere verklaring voor beide:
- Alpha – Alpha is een maat voor rendementen na het overwegen van risico. Risico wordt gedefinieerd als bèta, wat de volgende term is om te definiëren.
- Beta – Beta is een statistische correlatie tussen een investering en de markt in het algemeen. Beta is een maat voor de volatiliteit van een belegging in vergelijking met de volatiliteit van de S&P 500-index.
Wanneer beleggers kijken naar potentiële beleggingen, met name fondsen, houden ze rekening met bèta en ook naar het vermogen van de fondsbeheerder om alfa te genereren. Een volatiel fonds zoals de S&P 500-index heeft bijvoorbeeld een bèta van 1. Om alfa te genereren, zou een fondsbeheerder een hoger rendement moeten genereren dan de S&P 500-index.
Overweeg dit: een beleggingsfonds levert 11% op in slechts één jaar. Het beleggingsfonds heeft een bèta van 1, wat betekent dat het net zo volatiel was in zijn op- en neergaande schommelingen als de S &P 500-index.
Als de S&P 500-index slechts 10% oplevert, wordt gezegd dat de beheerder van het beleggingsfonds alfarendement heeft gegenereerd.
Op een voor risico gecorrigeerde basis (het beleggingsfonds en de S&P 500 waren even volatiel, dus ze hebben hetzelfde risico) produceerde de fondsbeheerder betere rendementen dan u zou verwachten. De beheerder van het beleggingsfonds genereerde alfa.
Alpha in de praktijk
Beleggers gebruiken alfa als een manier om onderscheid te maken tussen beleggingsbeheerders die beter presteren dan de markt door meer risico te accepteren en beleggers die de markt verslaan bij het overwegen van risico.
Het zou niet eerlijk zijn om een vermogensbeheerder te prijzen die de markt verslaat omdat hij meer risico neemt.
Zoals iedereen weet, delen risico en beloning een directe relatie. Naarmate het risico toeneemt, neemt ook de potentiële beloning toe. Evenzo, wanneer risico’s beperkt zijn, zijn de premies ook beperkt.
Hedgefondsen maken extreem gebruik van het concept van alfa en bèta. Veel hedgefondsen proberen rendement te genereren, ongeacht wat de markt doet. Een hedgefonds kan bijvoorbeeld volledig worden afgedekt en 50% van zijn kapitaal in longposities beleggen en 50% van zijn kapitaal in shortposities. In een ideale wereld zou het hedgefonds een bèta van 0 hebben, omdat elke dag van stijging van de markt de waarde van zijn longposities zal verhogen en de waarde van zijn shortposities zal verlagen.
Het genereren van een positief rendement met een fonds met een zero beta kan alleen worden bereikt als de portefeuillebeheerder hooggekwalificeerd is. Een rockstar-rendement voor een hedgefondsmanager met een bèta van nul zou een paar procentpunten per jaar zijn. Dit is een geweldig rendement vanwege het zeer lage risico van het fonds – het is helemaal niet gerelateerd aan de markt, en daarom komen de meerwaarden of verliezen niet voort uit risico, maar uit slimme selectie van beleggingen.
Een fonds met een bèta van 0 zou uiterst veilig zijn als hefboombelegging. Hedgefondsen die positierendementen kunnen genereren zonder correlatie met de markt, hebben de voorkeur van grote beleggers. Als u 1% geld kunt lenen om te beleggen bij een gekwalificeerde fondsbeheerder die u 5% per jaar kan geven zonder enige correlatie met de markt, kunt u obscene bedragen verdienen met vrijwel geen risico voor uw beleggingskapitaal.
