Het woord bèta wordt in de informatica gebruikt om de tweede fase van een softwareontwikkelingscyclus te beschrijven, na de alfafase. Tijdens deze fase zijn de belangrijkste functionele vereisten van de applicatiesoftware operationeel en worden tests uitgevoerd op effectiviteit, toegankelijkheid en beveiliging.
Meestal stelt de bètafase testers, die geen deel uitmaken van het ontwikkelingsteam of de organisatie, in staat om toegang te krijgen tot de applicatie om eventuele bugs te vinden en te rapporteren. Dit zorgt voor een onbevooroordeelde beoordeling waarbij geïdentificeerde bugs in de loop van de tijd worden opgelost.
Gebruikersacceptatietesten zijn een proces dat tijdens de bètafase wordt uitgevoerd door de daadwerkelijke gebruikers van de applicatie in een real-world omgeving.
Het is de laatste controle voordat een product wordt vrijgegeven aan klanten. Een belangrijk voordeel van deze fase is de directe input van klanten.
De software wordt toegankelijk gemaakt voor ontwikkelaars en potentiële consumenten om deze beoordelingen uit te voeren. Dit staat bekend als de bètaversie en de mensen die eraan deelnemen staan bekend als bètatesters.
Bètaversies ondergaan interne alfatests en liggen over het algemeen dicht bij het eindproduct in termen van uiterlijk, gevoel en functionaliteit.
Daarom zijn ontwerpwijzigingen gebruikelijk tussen de twee versies.
Gesloten (of privé) bètatests omvatten, zoals de naam al doet vermoeden, minder testers. Deze methode kan geschikt zijn voor het testen van software die input van een specifieke demografie nodig heeft of die vanwege schaalbeperkingen niet op grotere schaal kan worden getest. Open bètatests daarentegen omvatten meestal een groot aantal gebruikers, van wie velen potentiële klanten zijn. In dit geval kan het worden gezien als een marketingtechniek gericht op het demonstreren van het product aan de doelgroep.
Bij het maken van software moet u bètatesten omdat de ontwikkelaars te veel verbonden zijn met de ontwikkelde software en nieuwe ogen nodig zijn om problemen te identificeren. Er zijn geen specifieke richtlijnen voor het opzetten van dit evaluatieproces of wat het zou moeten inhouden, maar de procedure moet worden gekoppeld aan een strikte reeks doelstellingen. Er zijn een paar voorwaarden waaraan een product moet voldoen om in aanmerking te komen voor bètatests:
Het product moet alle benodigde functies bevatten (het moet alle functies hebben die worden verwacht voor de definitieve versie)
Het eindproduct moet consistent zijn (testdeelnemers worden niet geconfronteerd met onvoorspelbare crashes)
Testdeelnemers moeten tot de doelgroep van het product behoren
Beoordeling vereist dat deelnemers activiteiten in de echte wereld uitvoeren terwijl ze een app gebruiken in een echte context (geen laboratoriumomgevingen)
Een klein aantal eindgebruikers krijgt de bètaversie van de software om informatie te verkrijgen over de kwaliteit van het product.
Het vermindert de kans op een defect product en verbetert de kwaliteit ervan door klanten in staat te stellen het te valideren.
Bètatesters, vooral vrijwilligers, worden over het algemeen gemotiveerd door de wens om meer te weten te komen over een nieuw product. Deze fase is meestal gericht op bruikbaarheid, waarbij testers problemen melden en opmerkingen geven. Ze kunnen ook extra functies en functies voorstellen, maar dit komt vaker voor in de beginfase.
Als gevolg hiervan stelt de bètafase ontwikkelaars in staat om wijzigingen aan te brengen en problemen op te lossen voordat ze doorgaan naar de volgende fase (release). Wanneer de bètasoftware bijna voltooid is, wordt dit een ‘kandidaat voor release’ genoemd. Als er geen verdere problemen of defecten optreden, kan de applicatie worden vrijgegeven als een “stabiele release”.
Dezelfde procedure is van toepassing op elke nieuwe cryptocurrency die gepland staat voor release op de markt.
Voordat het in de hoofdzakken wordt geplaatst, wordt het grondig getest door softwareontwikkelaars, zowel intern als extern. Dit proces zorgt ervoor dat de blockchain-architectuur van de cryptocurrency niet instort wanneer een toestroom van gebruikers het begint te verhandelen.