Koolstofhandel is een uitwisseling van kredieten tussen landen die zijn ontworpen om de uitstoot van koolstofdioxide te verminderen.
Koolstofhandel wordt ook wel koolstofhandel genoemd. Koolstofemissiehandel is goed voor het grootste deel van de emissiehandel.
Waarom hebben we koolstofhandel
Wanneer landen fossiele brandstoffen gebruiken en kooldioxide produceren, betalen zij niet rechtstreeks de gevolgen van de verbranding van die fossiele brandstoffen. Er zijn enkele kosten die zij moeten dragen, zoals de prijs van de brandstof zelf, maar er zijn andere kosten die niet in de brandstofprijs zijn inbegrepen.
Deze worden externaliteiten genoemd . In het geval van het gebruik van fossiele brandstoffen, Vaak zijn deze externaliteiten negatieve externaliteiten, wat betekent dat de consumptie van het goed negatieve effecten heeft op derden.
Deze externaliteiten omvatten gezondheidskosten (zoals de bijdrage die het verbranden van fossiele brandstoffen levert aan hartaandoeningen, kanker, beroertes en longziekten) en milieukosten (zoals aantasting van het milieu, vervuiling, klimaatverandering en opwarming van de aarde). Interessant is dat uit onderzoek is gebleken dat de lasten van klimaatverandering vaak het meest rechtstreeks van invloed zijn op landen met de meeste broeikasgasemissies.
Dus als een land fossiele brandstoffen gaat verbranden en deze negatieve externaliteiten gaat produceren, is de gedachte dat ze ervoor moeten betalen.
Koolstofhandel is ontstaan met het Protocol van Kyoto van 1997 , met als doel de koolstofemissies te verminderen en de klimaatverandering en de toekomstige opwarming van de aarde te beperken.Destijds was de maatregel bedoeld om de totale kooldioxide-uitstoot tussen 2008 en 2012 te verminderen tot ongeveer 5% onder het niveau van 1990.
Hoe het werkt
Algemeen heeft elk land een limiet op de hoeveelheid koolstof die het mag vrijgeven. Koolstofemissiehandel stelt landen met een hogere koolstofuitstoot in staat om het recht te kopen om meer koolstofdioxide in de atmosfeer te lozen van landen met een lagere koolstofuitstoot.
Koolstofhandel verwijst ook naar het vermogen van individuele bedrijven om vervuilende rechten te verhandelen via een regelgevend systeem dat bekend staat als cap and trade . Bedrijven die minder vervuilen, kunnen hun ongebruikte vervuilingsrechten verkopen aan bedrijven die het meest vervuilen. Het doel is ervoor te zorgen dat bedrijven in totaal het basisniveau van de verontreiniging niet overschrijden en een stimulans bieden financieel voor bedrijven om minder te vervuilen.
Kritiek van koolstofhandel
Handel in koolstofemissies is op grote schaal en in toenemende mate bekritiseerd. Het wordt gezien als een gevaarlijke afleiding en een halve maatregel om het enorme en dringende probleem van de opwarming van de aarde op te lossen.
Ondanks dit blijft koolstofhandel een centraal concept in voorstellen om de klimaatverandering en de opwarming van de aarde te beperken of te verminderen
.