De Zwitserse Nationale Bank (SNB) is de centrale bank van Zwitserland en is verantwoordelijk voor het formuleren van het monetaire beleid van het land en het beheer van Zwitserse frankbiljetten. De prestigieuze status van Zwitserland als wereldwijd veilig financieel centrum betekent dat de SNB een van ’s werelds belangrijkste centrale banken is.
De SNB heeft een grondwettelijk mandaat om te werken in het belang van het land.
<p style="text-align: center;">Zie een handelsmogelijkheid? Open nu een account!
Zij doet dit door prijsstabiliteit te waarborgen en het juiste monetaire klimaat te scheppen om de economische groei te ondersteunen en te ondersteunen. De SNB is ook de officiële bankier van de Zwitserse Confederatie en beheert ook de valuta- en goudreserves van het land.
In tegenstelling tot veel andere centrale banken heeft de SNB aandelen uitgegeven aan het publiek en naar schatting bezitten particuliere beleggers cumulatief ongeveer 18% van de bank.
Geschiedenis van de Zwitserse Nationale Bank
De SNB, in zijn huidige vorm, begon zijn activiteiten in 1907, met dank aan de Zwitserse federale wet op de Zwitserse nationale bank die in januari 1906 werd aangenomen. Sindsdien heeft de bank een interessante geschiedenis achter de rug, waarin ze haar dienstenaanbod voortdurend uitbreidt en haar autonomie en onafhankelijkheid consolideert.
In de beginjaren kreeg de SNB af en toe advies over politieke kwesties van de Bondsraad van Zwitserland.
In het bijzonder kreeg de bank de opdracht om lagere coupures te produceren tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1914 tot 1917. De Bondsraad devalueerde de Zwitserse frank in 1936 en er werd een reserve gecreëerd die door de SNB werd beheerd om in elke toekomstige noodsituatie te worden gebruikt.
Zwitserland is altijd een veilige financiële haven geweest voor beleggers en tijdens de wereldwijde valutacrisis van de jaren 70 ervoer het land een enorme toename van de forex instroom.
In die tijd voerde de SNB verschillende beleidsmaatregelen om de Zwitserse frank te beschermen en de binnenlandse kredietmarkt te reguleren. Buitenlandse deposito’s leverden geen rente meer op en er werden minimale bankreserves aangelegd.
In 1994 werd de Zwitserse Nationale Bank uitgeroepen tot een naamloze vennootschap die opereerde onder het beheer en toezicht van de Zwitserse Bondsstaat. Het zou volledige autonomie en onafhankelijkheid krijgen in mei 2004 na de vaststelling van artikel 99 van de federale grondwet.
SNB-bestuur
De SNB heeft 2 hoofdkantoren in Bern en Zürich. Er zijn 6 representatieve vestigingen in sommige steden en 14 agentschappen die worden beheerd door kantonnale banken in het hele land. De activiteiten van de SNB worden gecontroleerd door een 11-koppige Bankraad; 6 benoemd door de Bondsraad (met inbegrip van de voorzitter en de vice-voorzitter) en 5 benoemd door de aandeelhouders.
De bank heeft 3 afdelingen met verschillende verantwoordelijkheden die haar helpen bij het uitvoeren van haar mandaat:
- Afdeling I behandelt economische zaken, internationale zaken, juridische diensten, communicatie en statistiek.
- Afdeling II omvat financiën, risicobeheer, financiële stabiliteit, liquiditeit en veiligheid.
- Afdeling III omvat geld- en valutamarkten, resource management, bankactiviteiten en informatietechnologie.
Rollen en functies van de SNB
- prijsstabiliteit. De SNB heeft geprobeerd de inflatie onder de 2% te houden en gebruikt inflatieprognoses voor de middellange termijn als leidraad voor haar monetairbeleidsbeslissingen.
- Uitgifte van notes . De SNB produceert en distribueert Zwitserse bankbiljetten die zowel lokaal als internationaal wettig betaalmiddel zijn. De SNB is ook verantwoordelijk voor de distributie van munten.
- Tenuitvoerlegging van het monetair beleid . De Zwitserse Nationale Bank implementeert haar monetaire beleid door rentetarieven vast te stellen en actief deel te nemen aan de forexmarkt om de Zwitserse frankkoers dichter bij haar monetaire omgevingsdoelstellingen te houden.
- Resource management . De SNB beheert de zwitserse goud- en deviezenreserves.
- Cashless betalingen. De SNB faciliteert de afwikkeling van transacties zonder contant geld via Swiss Interbank Clearing (FIS).
- Stabiliteit van het financiële systeem . De Zwitserse nationale bank heeft tot taak te zorgen voor een stabiel financieel systeem door een regelgevend kader en de relevante financiële infrastructuur te creëren die zal helpen bij het identificeren en corrigeren van risico’s is het systeem.
- Operatie op internationale markten. De SNB is de vertegenwoordiger van Zwitserland in mondiale instellingen zoals het IMF en de G20.
- Bankier van de Confederatie . De SNB is de bank van de Zwitserse Bondsstaat en is verantwoordelijk voor het uitgeven en aanhouden van effecten en voor forex transacties.
De SNB in fundamentele analyse
De SNB neemt actief deel aan de forex trading markt en past regelmatig de rentetarieven aan om binnen haar inflatiedoelstelling van minder dan 2% te blijven. De SNB zal over het algemeen de rente verhogen als de inflatie hoger is dan 2%. Dit resulteert meestal in een sterkere Zwitserse frank (CHF) omdat beleggers proberen te profiteren van een valuta met een hoger rendement.
Maar de impact op aandelen en obligaties zal negatief zijn, omdat kredietverlening duur wordt voor zowel bedrijven als consumenten. De SNB probeert echter altijd een solide balans te vinden tussen inflatie en economische groei. Dit betekent dat de bank in sommige gevallen de rente laag kan houden om de economie te stimuleren.
Verwijdering van eurokoppeling van de Zwitserse nationale bank
In 2011 koppelde de SNB de Zwitserse frank aan de euro (EUR) tegen een koers van 1,2. De koppeling werd ingesteld tijdens de crisis in de eurozone en hielp de CHF als een veilige havenvaluta te duwen, maar dit schaadde de exporteconomie omdat de valuta sterker werd als gevolg van de kapitaalinstroom in forex.
In 2015 verwijderde de Zwitserse Nationale Bank het anker vanwege de heersende wereldwijde economische omstandigheden. De eurozone moest een agressief kwantitatief verruimingsprogramma implementeren dat de euro en daarmee de CHF zou verzwakken.
Het zou hebben betekend dat de SNB gedwongen zou zijn geweest om letterlijk meer franken te drukken om de koppeling te behouden. Het dreigende gevaar van lokale hyperinflatie vormde de basis voor het besluit van de Centrale Bank om de koppeling af te schaffen.
De impact van de beweging op de forexmarkt was enorm en het evenement blijft een van de belangrijkste in de geschiedenis van de markt. De CHF won in één dag meer dan 30% ten opzichte van de euro en meer dan 25% ten opzichte van de Amerikaanse dollar.
Belangrijkste veelgestelde vragen van de Zwitserse Nationale Bank
-
Van wie is de Zwitserse Nationale Bank?
In tegenstelling tot de meeste door de overheid gerunde centrale banken over de hele wereld, geeft de Zwitserse Nationale Bank aandelen uit aan particuliere beleggers. In 2017 bezaten de Zwitserse overheid en Zwitserse banken ongeveer 55% van de aandelen van de Zwitserse Nationale Bank en particuliere beleggers 23,6% van de aandelen. De overige aandelen worden openlijk verhandeld op de Zwitserse beurs onder het tickersymbool SNBN. Het aandeel wordt ook verhandeld op Amerikaanse over-the-counter (OTC) boards onder de ticker SWZNF.
-
Wat is de functie van de Zwitserse Nationale Bank?
Zoals de meeste centrale banken is de belangrijkste functie van de Zwitserse Nationale Bank het waarborgen van prijsstabiliteit in het land. Het is ook verantwoordelijk voor het creëren van optimale omstandigheden voor de groei van de Zwitserse economie. Naast haar primaire functies is de SNB ook verantwoordelijk voor de uitgifte van de Zwitserse munt, de Zwitserse frank. De Zwitserse frank wordt door handelaren en beleggers beschouwd als een veilige havenvaluta en kan aanzienlijk in waarde stijgen in tijden van onzekerheid of onrust. Ten slotte is de SNB verantwoordelijk voor het beheer van de Zwitserse goudreserves, die in juli 2020 1.040 ton bedroegen.
-
Maakt de Zwitserse Nationale Bank nog gebruik van fractioneel reservebankieren?
De Zwitserse centrale bank werkt met een fractioneel reservesysteem waarin banken slechts een fractie van de totale deposito’s bij de hand hoeven te houden. Onder dit systeem is de Zwitserse Nationale Bank goed voor ongeveer 10% van de geldhoeveelheid van het land, terwijl de resterende 90% door kredietinstellingen wordt gecreëerd als verschillende vormen van krediet. In juni 2018 hield Zwitserland een referendum dat bekend staat als het Vollgeld-initiatief, dat een einde zou hebben gemaakt aan het vermogen van kredietverstrekkers om leningen aan te gaan op meer fondsen dan ze bezitten. Het referendum mislukte omdat kiezers vreesden dat de overstap te veel macht in handen van de Zwitserse Nationale Bank zou leggen en mogelijk een Brexit-achtige paniek zou veroorzaken.
<p style="text-align: center;">Zie een handelsmogelijkheid? Open nu een account!