Strategieën voor risicobeheer: een complete gids

<h2 style="padding

: 0px 0px 5px 0px; marge: 0px 0px 5px 0px;”>Risk management strategies
Risk is overal! Onze acties om onze toekomst te verbeteren werken misschien niet of zelfs tegen ons. Zolang we echter klaar zijn om de dieptepunten aan te pakken, leiden onze vastberadenheid en geduld ons naar boven.

Deze filosofie geldt ook voor financiën. Of u nu een daghandelaar of een langetermijnbelegger bent, het gebruik van kapitaal om winstpotentieel te realiseren, brengt een risico op verlies met zich mee. Om onze beleggingen te beschermen en financiële verliezen te voorkomen, gebruiken we daarom verschillende risicobeheertechnieken, risicobeheertools en risicobeheerstrategieën.

• Wat is risicomanagement in finance?
• Belang van risicomanagement voor handelaren
• Hoe werkt risicomanagement?
• Identificatie: Hoe financiële risico’s te identificeren?
• Beoordeling: Hoe handelsrisico’s beoordelen?
• Mitigatie: strategieën voor risicobeheer
• 10 Regels voor risicobeheer
• Toepassing van de risicobeheerstrategie

Wat is risicomanagement in finance?

Risicobeheer in de financiële sector verwijst naar het proces van het identificeren, beoordelen en beperken van de risico’s van verlies in een belegging. Het risico op verlies ontstaat wanneer de markt in de tegenovergestelde richting beweegt dan onze verwachtingen.

Trends worden gevormd door het risicosentiment van beleggers, dat door meerdere factoren kan worden beïnvloed. Deze factoren zijn voornamelijk politieke gebeurtenissen zoals verkiezingen, economische gebeurtenissen zoals rentebesluiten of bedrijfsevenementen zoals nieuwe technologieën. 

Belang van risicomanagement voor handelaren

We passen risicobeheer toe om verliezen te minimaliseren als het tij van de markt zich na een gebeurtenis tegen ons keert. Hoewel de verleiding om elke kans te realiseren aanwezig is voor alle handelaren, moeten we de risico’s van een investering van tevoren kennen om ervoor te zorgen dat we het kunnen volhouden als het misgaat.

Alle succesvolle handelaren weten en accepteren dat handelen een complex proces is en een uitgebreide forex trading risk management strategie en handelsplan stellen ons in staat om een duurzame bron van inkomsten te hebben. 

Handelsplan en risicobeheer

Het belangrijkste verschil tussen succesvolle handelaren en degenen die niet succesvol zijn, is de kwaliteit van hun forex trading plan en Forex risk management strategie. Een goed ontwerp van het handelsplan omvat:

• op welke financiële instrumenten de nadruk moet worden gelegd, 
• wanneer onderhandelingen moeten worden aangegaan en beëindigd, 
• waar we onze winst- en verlieslimieten moeten instellen, 
• hoe nuttige of onnodige kansen te bepalen, 
• wat te doen als markten zich tegen ons keren, 
• hoe om te gaan met onze emoties in relatie tot handel, 
• Welke voorzorgsmaatregelen we moeten nemen om ervoor te zorgen dat we ons aan dit plan houden. 

Waarom is Forex risicomanagement belangrijk op de lange termijn?

Forex-markten zijn verleidelijk in de zin dat ze veel handelsmogelijkheden hebben die mogelijk snel grote winsten kunnen maken en grote bedragen in individuele posities kunnen investeren.

De meeste handelaren realiseren zich echter snel dat dit geen duurzame aanpak is en na een paar transacties kan een enkel verlies de portefeuille wegvagen. Het implementeren van een goed ontworpen en gedetailleerde risicobeheerstrategie zal ons in staat stellen om op de lange termijn winstgevend te blijven en een consistente bron van inkomsten te creëren die we in de loop van de tijd kunnen vergroten.

Hoe werkt risicomanagement?

Risico is de kans dat het werkelijke rendement (ROI) afwijkt van het verwachte rendement. Afwijkingen treden op als gevolg van gebeurtenissen tijdens een uitwisseling en variëren in richting en grootte.

Een gunstige gebeurtenis kan leiden tot een positieve afwijking, waardoor we meer winst maken dan verwacht. Ongunstige gebeurtenissen kunnen een negatieve afwijking veroorzaken, wat kan betekenen dat je minder verdient dan verwacht, break-even draait of verlies lijdt. 

Elke gebeurtenisfactor die van invloed is op de markt beïnvloedt het handelsvolume in termen van frequentie, grootte en richting van de positie, waardoor een variatie ontstaat in de snelheid en intensiteit van prijsschommelingen.

Dit wordt volatiliteit genoemd. Onze financiële capaciteit en ons psychologisch vermogen om hoge volatiliteit te weerstaan, bepalen onze  risicotolerantie. Hoe hoger onze risicotolerantie, hoe groter het rendementspotentieel dat we zullen hebben.

Om onze risicotolerantie te begrijpen en dienovereenkomstig een plan op te stellen, hebben we een risicobeheerplan nodig. Het risicobeheerproces omvat drie belangrijke fasen: identificatie, beoordeling en mitigatie. Hieronder vindt u een voorbeeld van een risicomanagementplan.

Identificatie: Hoe financiële risico’s te identificeren?

Het identificeren van financiële risico’s vereist kennis van de verschillende variabelen. Primaire economische factoren zoals rentebesluiten en handelsoorlogen hebben meestal een marktbreed effect op alle sectoren.

Secundaire economische factoren zoals economische verslagen beïnvloeden het vertrouwen van beleggers en consumenten en veranderen trends op korte en middellange termijn.

Tertiaire economische factoren zoals kwartaalcijfers informeren over specifieke financiële sectoren of activiteiten. Hoewel het bereik van de impact beperkt is, kunnen ze enorme bewegingen in doelactiva veroorzaken.

Het scala aan informatie is breed, maar niet alles is relevant voor ons. In ons handelsplan moeten we eerst identificeren welke economische gebeurtenissen onze activa kunnen beïnvloeden. We moeten dus hun kenmerken opmerken in termen van de macht om prijzen te fluctueren, de frequentie waarmee ze worden gepubliceerd en de factoren die de cijfers in deze rapporten kunnen beïnvloeden.

Het vaststellen van de omvang van de te monitoren informatie zou ons in staat stellen om ruis te elimineren en ons te concentreren op relevant nieuws. Vervolgens moeten we de waarschijnlijke scenario’s voor elk rapport beschrijven en of deze positieve of negatieve effecten op onze investering zouden hebben.

Door onderscheid te maken tussen risicoscenario’s kunnen we de relevante signalen in de markten selecteren en ons voorbereiden op eventuele problemen die onze portefeuille kan tegenkomen.

Beoordeling: Hoe handelsrisico’s beoordelen?

Er zijn verschillende methoden om verschillende soorten handelsrisico’s te beoordelen. De meest voorkomende risicobeoordelingsmethoden omvatten het beheer van actieve en passieve risico’s. Actieve risico’s verwijzen naar risico’s die voortvloeien uit de handelsstrategie die in de portefeuille wordt gebruikt, terwijl passieve risico’s verwijzen naar risico’s die voortvloeien uit de blootstelling van de belegging aan marktgebeurtenissen.

Actief en alfarisico

Actieve risico’s kunnen worden beschouwd als subjectieve blootstelling aan risico’s en vertegenwoordigen de risico’s die voortvloeien uit onze handelsstrategie.

Alpha  is de actieve risicoratio die de prestaties van een actief ten opzichte van een benchmark over een bepaalde periode meet. Met nul als basis geeft een positieve alfa een hoger rendementspercentage aan dan de benchmark, terwijl een negatieve alfa een lager rendement aangeeft.

Als we bijvoorbeeld de 30-daagse alfa voor Facebook (NASDAQ: FB) berekenen en 3% krijgen, betekent dit dat Facebook in die periode een 3% hoger rendement op de investering had dan US_Tech100. 

Passief en bètarisico

Passieve risico’s kunnen worden gezien als objectieve blootstelling aan risico’s en vertegenwoordigen risico’s die voortvloeien uit marktgebeurtenissen buiten onze controle.

Bèta  is de passieve risicoratio die de volatiliteit van een actief ten opzichte van een benchmark over een bepaalde periode meet. Als u 1 als basis gebruikt, geeft een bèta groter dan 1 aan dat de activaprijs een grotere volatiliteit heeft dan de referentieprijs, terwijl een bèta van minder dan 1 een lagere volatiliteit aangeeft.

Een hogere bèta zou erop wijzen dat beleggen in dit effect een hoger rendementspotentieel zou hebben, maar ook een hoger risico op verlies dan de benchmark. Een lagere bèta zou daarentegen een lager risico en een lager winstpotentieel betekenen.

Als we bijvoorbeeld de bèta voor de Coca-Cola Company (NYSE: KO) berekenen tegen de Dow
30-index (INDEXDJX: DJI) en 1,5 krijgen, zou de bèta van het aandeel 0,5 procent hoger zijn dan de benchmark bèta, wat betekent dat coca-cola-prijzen 50% volatieler zijn dan de Dow 30 over dezelfde periode.

Berekening van alfa (α) en bèta (ß)

De berekeningsformules voor alfa (α) en bèta (ß) zijn als volgt:

1. Alfa (α) = Rp – [Rf + ß (Rm – Rf)]
2. Bèta (ß) = Covariantie (Re, Rm) / Variantie (Rm)

• Rp : R eturn% van de portefeuille – het rendement % van  de portefeuille over de gekozen periode
• Rm : R eturn van de markt – het rendement % van de benchmark over de  gekozen periode
• RF : R eturn van risico F trade ree – het rendement % van een investering met een minimumrisico
• Re : R eturn van de quity mail – het retour% van de  voorraad in de gekozen periode

We willen bijvoorbeeld onze risicoblootstelling berekenen bij het verhandelen van Microsoft-aandelen in het vierde kwartaal en de NASDAQ 100-index als benchmark gebruiken. Laten we zeggen in deze periode, 

• het portefeuillerendement (Rp) bedroeg 15%; 
• het rendement op de NASDAQ 100 (Rm) index was 10%; 

het

• rendement op het 3-maands Amerikaanse schatkistpapier (Rf) was 1%; 
• het rendement op aandelen Microsoft (RE) bedroeg 12%. 

Aangezien we bèta nodig hebben om alfa te berekenen, laten we eerst beginnen met ß. Stel dat er in een bepaalde periode een prijscorrelatie is van 0,9 (90%) tussen Microsoft en de NASDAQ 100, en de NASDAQ-prijsvariantie is 1,35%.

We berekenen de covariantie van de actie en de markt, delen deze vervolgens door het marktrendement en vinden ß = 0,67 (67%). Vervolgens gebruiken we ß om alfa te berekenen. We voeren de getallen in de formule in en vinden α = 7,97%.

Als we onze waarden interpreteren α = 7,97% en ß = 0,67, concluderen we dat Microsoft over een bepaalde periode beter presteerde dan de benchmark NASDAQ 100-index door 7,97% meer risicogecorrigeerd rendement te brengen en 33% lagere volatiliteit te ervaren.

Praktische toepassing van Alpha en Beta

We berekenen alfa- en bètawaarden op basis van de prestaties in het verleden van een financieel actief en benchmark over een bepaalde periode. Vervolgens gebruiken we deze informatie om vergelijkbare actieve en passieve risicoblootstelling over een vergelijkbare periode in de toekomst te voorspellen. 

Laten we zeggen dat Apple een nieuw iPhone-model heeft gelanceerd en we willen weten hoe Apple-aandelen de komende drie maanden zullen reageren. We analyseren de prestaties 3 maanden na de release van het vorige product om de risicoblootstelling van de handel in Apple-aandelen in de komende 3 maanden te schatten.

Met de NASDAQ-100 index als benchmark berekenen we alfa- en bètawaarden. De alfa- en bètawaarden van de periode van 3 maanden na de vorige lancering informeren ons over de actieve en passieve risico’s in de komende drie maanden.

Er zijn verschillende manieren waarop we onze alfa- en bètarisicoanalyse kunnen verbeteren: het gemiddelde van meerdere tijdsintervallen, het vaststellen van een betrouwbaarheidsinterval en het gebruik van meerdere benchmarks.

Meerdere keren

In het bovenstaande voorbeeld wordt alleen de vorige productlancering gebruikt. Om onze schatting te verbeteren, kunnen we de laatste drie lanceringen gebruiken. Eerst berekenen we alfa en bèta voor elk. We vinden dus de gemiddelde alfa en de gemiddelde bèta. We moeten er echter rekening mee houden dat elke periode verschillende marktomstandigheden kan hebben gehad. Analisten gebruiken vaak gewogen alfa- en bètagewogen berekeningen door gewichten toe te wijzen aan elke periode met de nadruk op de meest recente.

Interval voor vertrouwen

We kunnen meerdere tijdsintervallen verbeteren door de standaarddeviatie (SD) van alfa- en bètawaarden te berekenen en een betrouwbaarheidsinterval vast te stellen. Als gevolg hiervan kunnen we vol vertrouwen suggereren dat het resultaat tussen een negatieve SD en een positieve SD zal liggen. Daarnaast kunnen we ook met 95% zekerheid suggereren dat het resultaat tussen twee negatieve en twee positieve SD’s zal liggen.

Als we bijvoorbeeld het alfagemiddelde berekenen als 4% en de standaarddeviatie als 0,5%, kunnen we met 67% zekerheid voorspellen dat de alfawaarde voor de komende drie maanden tussen 3,5% en 4,5% zal liggen en met 95% dat deze tussen 3% en 5% zou liggen.

Mitigatie: strategieën voor risicobeheer

Nu we weten hoe we de actieve risico’s die optreden als gevolg van
onze handelsstrategie en de passieve risico’s die optreden als gevolg van marktomstandigheden kunnen identificeren en beoordelen, kunnen we drie hoofdbenaderingen gebruiken voor risicobeperkingstechnieken: budgetgebaseerde benaderingen, portefeuillediversificatie en hedgingstrategieën.

Budgetgebaseerde benaderingen van risicobeheer

Budgetgebaseerde benaderingen omvatten strategieën voor geldbeheer. Op basis van onze middelen, hefboomwerking en handelsdoelstellingen maken we een kapitaaldistributiegids die schetst hoe we onze fondsen gebruiken in alle beleggingen. Het omvat regels voor positiegrootte, P / L-ratio, koersdoelen en beleggingsuitstapstrategieën. U kunt ook onze handelscalculator gebruiken om de mogelijke uitkomst van een transactie in te schatten voordat u deze opent.

Positie maatvoering

Positiegrootte verwijst naar de verhouding tussen de grootte van een enkele positie en het totale kapitaal. Succesvolle handelaren nemen de 1% -regel over, die suggereert dat de  grootte van een positie nooit groter mag zijn dan 1% van het totale kapitaal. Als u bijvoorbeeld een kapitaal van $ 10.000 heeft, moet de marge die u aan een positie toewijst minder dan $ 100 zijn. Het resterende kapitaal fungeert als buffer tegen fluctuerende winsten en verliezen (K/W) en beschermt u tegen een shutdown. Elk activum heeft verschillende risicofactoren en volatiliteitsniveaus. Daarom kan het aanpassen van uw positiebepalingsstrategie een balans vinden tussen investering en risico.               

P/L verhouding

De P / L-ratio verwijst naar het winstpercentage van uw gesloten posities. Een hoge P / L-ratio duidt niet noodzakelijkerwijs op de winstgevendheid van de portefeuille, omdat uw succes uiteindelijk zal afhangen van de werkelijke winst. Om de vereiste P / L-verhouding te begrijpen; we moeten een  reward-to-risk  ratio (RRR) vaststellen. Als onze RRR bijvoorbeeld 3:1 is, hebben we een winstpercentage van 25% nodig. De RRR is echter 1:1, we zouden een winstpercentage van 50% nodig hebben. Er zijn veel online tools om de benodigde P/L ratio te berekenen op basis van de RRR. 

Koersdoelen

Weten wanneer je een positie moet verlaten is net zo belangrijk als weten wanneer je moet binnenkomen en kan worden benadrukt als een van de meest fundamentele risicobeheersingsstrategieën. Het openhouden van een winnende positie om winsten te accumuleren kan leiden tot een marktomkering die alle winsten wegvaagt.

Evenzo kan het openlaten van een verliezende positie, in de hoop op een eventuele ommekeer van de markt, de hele hoofdstad wegvagen. Daarom, als een forex risicobeheerstrategie, wanneer we een positie openen, specificeren we koersdoelen en stellen  we take profit – en  stop loss-orders  in om automatisch de positie te  verlaten wanneer ze worden bereikt. Er zijn verschillende technische indicatoren om koersdoelen te identificeren: 

• Steun en weerstand (S&R)  zijn voorbije prijsniveaus die het actief met moeite heeft overwonnen. Een steunniveau is lager dan de huidige koers, terwijl een weerstandsniveau hoger is. In longposities worden weerstandsniveaus gebruikt in take profit orders en support niveaus in stop loss orders. Het gebruik wordt omgekeerd in shortposities. Omdat er veel niveaus van steun en weerstand zijn, kiezen we op basis van onze RRR en marktvolatiliteit.
• Voortschrijdende gemiddelden (MA’s)  zijn technische indicatoren die het gemiddelde van prijzen uit het verleden vertegenwoordigen. 15-daagse MA berekent bijvoorbeeld de gemiddelde prijs van de afgelopen 15 dagen. De meeste handelaren gebruiken 15, 30, 50 en 100 dagen MA’s, afhankelijk van hun handelsstrategie, om doelniveaus te identificeren wanneer de prijs omkeert van een piek. MA-lijnen worden meestal gebruikt wanneer de activaprijs omkeert van een intraday-hoogtepunt of -laag. Deze omkering zou een beweging van correctie en consolidatie zijn en de MA-lijn zou de volgende richtprijs aangeven waartegen de beweging naar verwachting zal worden bereikt. Zodra het doel is bereikt, kan het het tijdsbestek voorbij de MA-lijn sluiten en een nieuwe trend in die richting vormen; Als het echter stopt en terugkeert, kan de oorspronkelijke trend zich voortzetten.
• Draaipunt (PP)  is het gemiddelde van de maximum-, minimum- en slotkoersen over een bepaalde periode. De markt is bullish wanneer de prijs boven de pivot staat en bearish wanneer de prijs onder de pivot ligt. PP wordt gebruikt in combinatie met S&R. Bij trendomkeringen zou een stap verder gaan dan PP wijzen op een verandering in het sentiment en de volgende S&R zou kunnen worden getest. 
• Average True Range (ATR)  is een volatiliteitsindicator die de snelheid van prijsschommelingen weergeeft. ATR berekent het 14-daags gemiddelde van de prijsvolatiliteit door de hoge minimumverschillen (of de slotkoers van de vorige dag als deze extremer was aan de hoge of lage kant) over de afgelopen 13 dagen toe te voegen en het huidige intraday hoog-laag verschil toe te voegen en vervolgens te delen door 14. Het resultaat geeft aan hoeveel de activaprijs beweegt op een dagelijks gemiddelde. Handelaren vergelijken de ATR met het huidige hoog-laag intraday-verschil om te begrijpen of de prijs meer of minder dan het gemiddelde is gegaan. Als de prijs meer dan gemiddeld is gestegen, kan een dagelijkse verzadiging worden afgeleid; Als het minder heeft bewogen, kan gezegd worden dat er nog ruimte is voor beweging. ATR is met name nuttig voor stop-loss orders omdat het helpt om de omvang van de prijsbeweging in een ongunstige marktgebeurtenis in te schatten.

Diversificatie van de portefeuille

Portefeuillediversificatie betekent “niet al uw eieren in één mandje houden” maar kiezen voor minder gecorreleerde activa. Als dezelfde factoren van invloed zijn op twee activa, bewegen ze tegelijkertijd en hebben ze een hoge correlatie; anders zouden ze niet samen bewegen en dus geen correlatie hebben.

Een correlatie kan positief of negatief zijn. Een positieve correlatie is wanneer de prijzen in dezelfde richting bewegen; In negatieve correlatie bewegen ze in de tegenovergestelde richting. Bijvoorbeeld wanneer de USD stijgt na een economisch rapport: 

• Positief gecorreleerde activa, zoals USD / JPY en USD / CHF,  stijgen beide. Wanneer markten in ons voordeel bewegen, zou de accumulatie van winsten uit positief gecorreleerde activa aanzienlijk zijn. Verliezen kunnen zich echter opstapelen in het tegenovergestelde scenario. Daarom leiden ze tot een hoge risicoblootstelling en analisten stellen vaak voor om positief gecorreleerde beleggingen te vermijden.
• Negatief gecorreleerde activa, zoals USD/JPY en EUR/USD,  bewegen in tegengestelde richtingen. Als we alleen longposities openen of alleen shortposities, brengen negatief gecorreleerde activa elkaar in evenwicht en keren ze uiteindelijk terug naar pari. Eventuele winsten zouden minimaal zijn en kunnen worden vernietigd door handelskosten.
• Geen of lage correlatie activa, zoals USD / JPY en Gazprom,  hebben geen prijsrelatie. Het Russische gazprom zou ongewijzigd blijven. Winsten en verliezen zouden onafhankelijk van elkaar zijn en het risico zou aanzienlijk worden verdeeld. Daarom zou een enkele factor een groter risico voor de portefeuille creëren.

Bedekken

Hedging is een methode om handelsrisico’s te beheren. Het betekent dat wanneer u een handelspositie opent, u een andere positie opent met hetzelfde activum in de tegenovergestelde richting van uw investering. Als uw primaire positie verliest, zal uw alternatieve positie profiteren en verliezen compenseren. AvaTrade’s Call and Put opties trading, die de uitoefenprijs voor een duur reserveert en u in staat stelt om de positie van die prijs tot expiratie te verlaten, wordt vaak gebruikt als een afdekkingsstrategie om de kosten van de alternatieve positie te minimaliseren.

AvaTrade’s innovatieve AvaProtect tool in de AvaTradeGO mobiele trading applicatie maakt specifiek gebruik van deze aanpak om u te helpen uw risico’s met gemak te beheren. Wanneer u handelt met AvaTradeGO, kunt u de AvaProtect-functie gebruiken om een optie in de tegenovergestelde richting te openen op hetzelfde moment dat u de transactie uitvoert. Deze unieke functie maakt risicobeheer gemakkelijk voor u.

10 Regels voor risicobeheer

Risicobeheer is het belangrijkste aspect van elk handelsplan. Naast de wiskundige en strategische methodologieën om te gebruiken, zijn er verschillende voorzorgsmaatregelen die u als handelaar kunt nemen en overwegen in uw besluitvormingsproces. 

• Riskeer nooit meer dan u zich kunt veroorloven om te verliezen.
• Vergeet nooit regel nr. 1.
• Houd je aan je handelsplan.
• Denk aan kosten zoals spreads, rollovers/swaps en kosten. 
• Beperk het margegebruik en bewaak de beschikbare marge om margestortingen te voorkomen.
• Gebruik altijd Take Profit en Stop Loss orders.
• Laat openstaande posities nooit onbeheerd achter.
• Noteer uw prestaties en pas deze aan naarmate u vordert.
• Vermijd periodes van hoge volatiliteit zoals economische persberichten. 
• Vermijd het nemen van emotionele beslissingen bij het handelen. 

Toepassing van de risicobeheerstrategie

Het wordt tijd dat we de voordelen van risicomanagement zien met winst! Nu we hebben geleerd wat financieel risicobeheer is, hoe het risicobeheerproces werkt en hoe we ons succes kunnen verbeteren en onze winst kunnen verhogen door ons risico te beheren, kunnen we met vertrouwen handelen.

Pas toe wat u hebt geleerd en kijk vervolgens hoe uw portefeuille duurzame en winstgevende verbeteringen bereikt. Ga nu aan de slag met de AvaProtect-functie en bekijk de voordelen van op opties gebaseerd risicobeheer of bekijk een risicovrij demo-account (ook bekend als een papieren handelsaccount) om de efficiëntie van uw handelsplan te zien.

Veelgestelde vragen over belangrijke risicobeheerstrategieën

• Wat zijn risicobeheerstrategieën voor handelaren?

  Risicobeheer is een methodologie die handelaren kunnen gebruiken om hun verliezen te minimaliseren en om zoveel mogelijk kapitaal te behouden tijdens marktdalingen. Er zijn zes basisstrategieën voor risicobeheer die elke handelaar kan gebruiken om zijn kapitaal te beschermen. Dit zijn: 1. Onderhandelingsplanning 2. Gebruik de 3 procent regel. Gebruik Stop-Loss en Take-Profit orders 4. Stel 5 Stop-Loss punten in. Bereken het verwachte rendement 6. Open posities diversifiëren en afdekken

   

• Wat is de één procent regel in risicomanagement?

  De één procent-regel definieert de maximale hoeveelheid risico die per transactie is toegestaan. Dit wordt ook wel per-trade risico genoemd en is een risicobeheertechniek die wordt gebruikt om een account te beschermen tegen overmatig verlies. Zoals u waarschijnlijk al kunt raden, bepaalt de 1%-regel dat niet meer dan 1% van het totale kapitaal op elke afzonderlijke transactie kan worden geriskeerd. Dus een handelaar met een rekeningsaldo van $ 10.000 zou niet meer dan $ 100 riskeren op een enkele transactie.

   

• Wat is de beste strategie voor risicobeheer?

  Als het gaat om risicobeheer zijn er vier basisstrategieën die kunnen worden gebruikt: 1. Vermijd het. 2. Verminder het. 3. Breng het over. 4. Accepteer het. Hiervan is de beste risicobeheerstrategie, als u nog steeds wilt handelen en de mogelijkheid hebt om winst te maken, strategie nummer 2 – Verminder het. Als u risico’s vermijdt, moet u stoppen met handelen en als u het accepteert, heeft u veel meer kans op enorme verliezen. De overdracht kan ook werken, maar het is niet haalbaar, want wie zou uw handelsrisico accepteren?